culpitare
<ō, āvī, ātum 1.> ||culpare||T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. culpitō 2. Person 2. culpitās 3. Person 3. culpitat | 1. Person 1. culpitāmus 2. Person 2. culpitātis 3. Person 3. culpitant |
Futur | 1. Person 1. culpitābō 2. Person 2. culpitābis 3. Person 3. culpitābit | 1. Person 1. culpitābimus 2. Person 2. culpitābitis 3. Person 3. culpitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. culpitābam 2. Person 2. culpitābās 3. Person 3. culpitābat | 1. Person 1. culpitābāmus 2. Person 2. culpitābātis 3. Person 3. culpitābant |
Perfekt | 1. Person 1. culpitāvī 2. Person 2. culpitāvisti 3. Person 3. culpitāvit | 1. Person 1. culpitāvimus 2. Person 2. culpitāvistis 3. Person 3. culpitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. culpitāverō 2. Person 2. culpitāveris 3. Person 3. culpitāverit | 1. Person 1. culpitāverimus 2. Person 2. culpitāveritis 3. Person 3. culpitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. culpitāveram 2. Person 2. culpitāverās 3. Person 3. culpitāverat | 1. Person 1. culpitāverāmus 2. Person 2. culpitāverātis 3. Person 3. culpitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. culpitem 2. Person 2. culpitēs 3. Person 3. culpitet | 1. Person 1. culpitēmus 2. Person 2. culpitētis 3. Person 3. culpitent |
Imperfekt | 1. Person 1. culpitārem 2. Person 2. culpitārēs 3. Person 3. culpitāret | 1. Person 1. culpitārēmus 2. Person 2. culpitārētis 3. Person 3. culpitārent |
Perfekt | 1. Person 1. culpitāverim 2. Person 2. culpitāveris 3. Person 3. culpitāverit | 1. Person 1. culpitāverimus 2. Person 2. culpitāveritis 3. Person 3. culpitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. culpitāvissem 2. Person 2. culpitāvissēs 3. Person 3. culpitāvisset | 1. Person 1. culpitāvissēmus 2. Person 2. culpitāvissētis 3. Person 3. culpitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | culpitā! | culpitāte! |
Futur | 2. Person 2. culpitāto! 3. Person 3. culpitāto! | 2. Person 2. culpitātōte! 3. Person 3. culpitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | culpitāre |
Perfekt | culpitāvisse |
Futur | culpitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | culpitāns, culpitantis |
Futur | culpitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | culpitandī |
---|---|
Dativ | culpitandō |
Akkusativ | ad culpitandum |
Ablativ | culpitandō |
Supinum
culpitātum |