corrogare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- zusammenbittencor-rogārecor-rogāre
- einladencor-rogārecor-rogāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. corrogō 2. Person 2. corrogās 3. Person 3. corrogat | 1. Person 1. corrogāmus 2. Person 2. corrogātis 3. Person 3. corrogant |
Futur | 1. Person 1. corrogābō 2. Person 2. corrogābis 3. Person 3. corrogābit | 1. Person 1. corrogābimus 2. Person 2. corrogābitis 3. Person 3. corrogābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. corrogābam 2. Person 2. corrogābās 3. Person 3. corrogābat | 1. Person 1. corrogābāmus 2. Person 2. corrogābātis 3. Person 3. corrogābant |
Perfekt | 1. Person 1. corrogāvī 2. Person 2. corrogāvisti 3. Person 3. corrogāvit | 1. Person 1. corrogāvimus 2. Person 2. corrogāvistis 3. Person 3. corrogāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. corrogāverō 2. Person 2. corrogāveris 3. Person 3. corrogāverit | 1. Person 1. corrogāverimus 2. Person 2. corrogāveritis 3. Person 3. corrogāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. corrogāveram 2. Person 2. corrogāverās 3. Person 3. corrogāverat | 1. Person 1. corrogāverāmus 2. Person 2. corrogāverātis 3. Person 3. corrogāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. corrogem 2. Person 2. corrogēs 3. Person 3. corroget | 1. Person 1. corrogēmus 2. Person 2. corrogētis 3. Person 3. corrogent |
Imperfekt | 1. Person 1. corrogārem 2. Person 2. corrogārēs 3. Person 3. corrogāret | 1. Person 1. corrogārēmus 2. Person 2. corrogārētis 3. Person 3. corrogārent |
Perfekt | 1. Person 1. corrogāverim 2. Person 2. corrogāveris 3. Person 3. corrogāverit | 1. Person 1. corrogāverimus 2. Person 2. corrogāveritis 3. Person 3. corrogāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. corrogāvissem 2. Person 2. corrogāvissēs 3. Person 3. corrogāvisset | 1. Person 1. corrogāvissēmus 2. Person 2. corrogāvissētis 3. Person 3. corrogāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | corrogā! | corrogāte! |
Futur | 2. Person 2. corrogāto! 3. Person 3. corrogāto! | 2. Person 2. corrogātōte! 3. Person 3. corroganto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | corrogāre |
Perfekt | corrogāvisse |
Futur | corrogātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | corrogāns, corrogantis |
Futur | corrogātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | corrogandī |
---|---|
Dativ | corrogandō |
Akkusativ | ad corrogandum |
Ablativ | corrogandō |
Supinum
corrogātum |