convomere
<ō, uī, itum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. convomō 2. Person 2. convomis 3. Person 3. convomit | 1. Person 1. convomimus 2. Person 2. convomitis 3. Person 3. convomunt |
| Futur | 1. Person 1. convomam 2. Person 2. convomes 3. Person 3. convomet | 1. Person 1. convomemus 2. Person 2. convometis 3. Person 3. convoment |
| Imperfekt | 1. Person 1. convomebam 2. Person 2. convomebās 3. Person 3. convomebat | 1. Person 1. convomebāmus 2. Person 2. convomebātis 3. Person 3. convomebant |
| Perfekt | 1. Person 1. convomī 2. Person 2. convomisti 3. Person 3. convomit | 1. Person 1. convomimus 2. Person 2. convomistis 3. Person 3. convomērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. convomerō 2. Person 2. convomeris 3. Person 3. convomerit | 1. Person 1. convomerimus 2. Person 2. convomeritis 3. Person 3. convomerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. convomeram 2. Person 2. convomerās 3. Person 3. convomerat | 1. Person 1. convomerāmus 2. Person 2. convomerātis 3. Person 3. convomerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. convomam 2. Person 2. convomās 3. Person 3. convomat | 1. Person 1. convomāmus 2. Person 2. convomātis 3. Person 3. convomant |
| Imperfekt | 1. Person 1. convomerem 2. Person 2. convomerēs 3. Person 3. convomeret | 1. Person 1. convomerēmus 2. Person 2. convomerētis 3. Person 3. convomerent |
| Perfekt | 1. Person 1. convomerim 2. Person 2. convomeris 3. Person 3. convomerit | 1. Person 1. convomerimus 2. Person 2. convomeritis 3. Person 3. convomerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. convomissem 2. Person 2. convomissēs 3. Person 3. convomisset | 1. Person 1. convomissēmus 2. Person 2. convomissētis 3. Person 3. convomissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | convome! | convomite! |
| Futur | 2. Person 2. convomito! 3. Person 3. convomito! | 2. Person 2. convomitōte! 3. Person 3. convomunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | convomere |
| Perfekt | convomisse |
| Futur | convomitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | convomens, convomentis |
| Futur | convomitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | convomendī |
|---|---|
| Dativ | convomendō |
| Akkusativ | ad convomendum |
| Ablativ | convomendō |
Supinum
| convomitum |