convolvere
<volvō, volvī, volūtum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. convolvō 2. Person 2. convolvis 3. Person 3. convolvit | 1. Person 1. convolvimus 2. Person 2. convolvitis 3. Person 3. convolvunt |
| Futur | 1. Person 1. convolvam 2. Person 2. convolves 3. Person 3. convolvet | 1. Person 1. convolvemus 2. Person 2. convolvetis 3. Person 3. convolvent |
| Imperfekt | 1. Person 1. convolvebam 2. Person 2. convolvebās 3. Person 3. convolvebat | 1. Person 1. convolvebāmus 2. Person 2. convolvebātis 3. Person 3. convolvebant |
| Perfekt | 1. Person 1. convolvī 2. Person 2. convolvisti 3. Person 3. convolvit | 1. Person 1. convolvimus 2. Person 2. convolvistis 3. Person 3. convolvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. convolverō 2. Person 2. convolveris 3. Person 3. convolverit | 1. Person 1. convolverimus 2. Person 2. convolveritis 3. Person 3. convolverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. convolveram 2. Person 2. convolverās 3. Person 3. convolverat | 1. Person 1. convolverāmus 2. Person 2. convolverātis 3. Person 3. convolverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. convolvam 2. Person 2. convolvās 3. Person 3. convolvat | 1. Person 1. convolvāmus 2. Person 2. convolvātis 3. Person 3. convolvant |
| Imperfekt | 1. Person 1. convolverem 2. Person 2. convolverēs 3. Person 3. convolveret | 1. Person 1. convolverēmus 2. Person 2. convolverētis 3. Person 3. convolverent |
| Perfekt | 1. Person 1. convolverim 2. Person 2. convolveris 3. Person 3. convolverit | 1. Person 1. convolverimus 2. Person 2. convolveritis 3. Person 3. convolverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. convolvissem 2. Person 2. convolvissēs 3. Person 3. convolvisset | 1. Person 1. convolvissēmus 2. Person 2. convolvissētis 3. Person 3. convolvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | convolve! | convolvite! |
| Futur | 2. Person 2. convolvito! 3. Person 3. convolvito! | 2. Person 2. convolvitōte! 3. Person 3. convolvunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | convolvere |
| Perfekt | convolvisse |
| Futur | convolūtūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | convolvens, convolventis |
| Futur | convolūtūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | convolvendī |
|---|---|
| Dativ | convolvendō |
| Akkusativ | ad convolvendum |
| Ablativ | convolvendō |
Supinum
| convolūtum |