conversare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. conversō 2. Person 2. conversās 3. Person 3. conversat | 1. Person 1. conversāmus 2. Person 2. conversātis 3. Person 3. conversant |
| Futur | 1. Person 1. conversābō 2. Person 2. conversābis 3. Person 3. conversābit | 1. Person 1. conversābimus 2. Person 2. conversābitis 3. Person 3. conversābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. conversābam 2. Person 2. conversābās 3. Person 3. conversābat | 1. Person 1. conversābāmus 2. Person 2. conversābātis 3. Person 3. conversābant |
| Perfekt | 1. Person 1. conversāvī 2. Person 2. conversāvisti 3. Person 3. conversāvit | 1. Person 1. conversāvimus 2. Person 2. conversāvistis 3. Person 3. conversāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. conversāverō 2. Person 2. conversāveris 3. Person 3. conversāverit | 1. Person 1. conversāverimus 2. Person 2. conversāveritis 3. Person 3. conversāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. conversāveram 2. Person 2. conversāverās 3. Person 3. conversāverat | 1. Person 1. conversāverāmus 2. Person 2. conversāverātis 3. Person 3. conversāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. conversem 2. Person 2. conversēs 3. Person 3. converset | 1. Person 1. conversēmus 2. Person 2. conversētis 3. Person 3. conversent |
| Imperfekt | 1. Person 1. conversārem 2. Person 2. conversārēs 3. Person 3. conversāret | 1. Person 1. conversārēmus 2. Person 2. conversārētis 3. Person 3. conversārent |
| Perfekt | 1. Person 1. conversāverim 2. Person 2. conversāveris 3. Person 3. conversāverit | 1. Person 1. conversāverimus 2. Person 2. conversāveritis 3. Person 3. conversāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. conversāvissem 2. Person 2. conversāvissēs 3. Person 3. conversāvisset | 1. Person 1. conversāvissēmus 2. Person 2. conversāvissētis 3. Person 3. conversāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | conversā! | conversāte! |
| Futur | 2. Person 2. conversāto! 3. Person 3. conversāto! | 2. Person 2. conversātōte! 3. Person 3. conversanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | conversāre |
| Perfekt | conversāvisse |
| Futur | conversātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | conversāns, conversantis |
| Futur | conversātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | conversandī |
|---|---|
| Dativ | conversandō |
| Akkusativ | ad conversandum |
| Ablativ | conversandō |
Supinum
| conversātum |