converberare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. converberō 2. Person 2. converberās 3. Person 3. converberat | 1. Person 1. converberāmus 2. Person 2. converberātis 3. Person 3. converberant |
Futur | 1. Person 1. converberābō 2. Person 2. converberābis 3. Person 3. converberābit | 1. Person 1. converberābimus 2. Person 2. converberābitis 3. Person 3. converberābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. converberābam 2. Person 2. converberābās 3. Person 3. converberābat | 1. Person 1. converberābāmus 2. Person 2. converberābātis 3. Person 3. converberābant |
Perfekt | 1. Person 1. converberāvī 2. Person 2. converberāvisti 3. Person 3. converberāvit | 1. Person 1. converberāvimus 2. Person 2. converberāvistis 3. Person 3. converberāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. converberāverō 2. Person 2. converberāveris 3. Person 3. converberāverit | 1. Person 1. converberāverimus 2. Person 2. converberāveritis 3. Person 3. converberāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. converberāveram 2. Person 2. converberāverās 3. Person 3. converberāverat | 1. Person 1. converberāverāmus 2. Person 2. converberāverātis 3. Person 3. converberāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. converberem 2. Person 2. converberēs 3. Person 3. converberet | 1. Person 1. converberēmus 2. Person 2. converberētis 3. Person 3. converberent |
Imperfekt | 1. Person 1. converberārem 2. Person 2. converberārēs 3. Person 3. converberāret | 1. Person 1. converberārēmus 2. Person 2. converberārētis 3. Person 3. converberārent |
Perfekt | 1. Person 1. converberāverim 2. Person 2. converberāveris 3. Person 3. converberāverit | 1. Person 1. converberāverimus 2. Person 2. converberāveritis 3. Person 3. converberāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. converberāvissem 2. Person 2. converberāvissēs 3. Person 3. converberāvisset | 1. Person 1. converberāvissēmus 2. Person 2. converberāvissētis 3. Person 3. converberāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | converberā! | converberāte! |
Futur | 2. Person 2. converberāto! 3. Person 3. converberāto! | 2. Person 2. converberātōte! 3. Person 3. converberanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | converberāre |
Perfekt | converberāvisse |
Futur | converberātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | converberāns, converberantis |
Futur | converberātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | converberandī |
---|---|
Dativ | converberandō |
Akkusativ | ad converberandum |
Ablativ | converberandō |
Supinum
converberātum |