consummare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- zusammenrechnen, addierencōn-summārecōn-summāre
- cōn-summāre im Passiv
- vollbringen, vollendencōn-summārecōn-summāre
- seine Dienstzeit vollendencōn-summāre absolutcōn-summāre absolut
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsummō 2. Person 2. cōnsummās 3. Person 3. cōnsummat | 1. Person 1. cōnsummāmus 2. Person 2. cōnsummātis 3. Person 3. cōnsummant |
Futur | 1. Person 1. cōnsummābō 2. Person 2. cōnsummābis 3. Person 3. cōnsummābit | 1. Person 1. cōnsummābimus 2. Person 2. cōnsummābitis 3. Person 3. cōnsummābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsummābam 2. Person 2. cōnsummābās 3. Person 3. cōnsummābat | 1. Person 1. cōnsummābāmus 2. Person 2. cōnsummābātis 3. Person 3. cōnsummābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsummāvī 2. Person 2. cōnsummāvisti 3. Person 3. cōnsummāvit | 1. Person 1. cōnsummāvimus 2. Person 2. cōnsummāvistis 3. Person 3. cōnsummāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnsummāverō 2. Person 2. cōnsummāveris 3. Person 3. cōnsummāverit | 1. Person 1. cōnsummāverimus 2. Person 2. cōnsummāveritis 3. Person 3. cōnsummāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsummāveram 2. Person 2. cōnsummāverās 3. Person 3. cōnsummāverat | 1. Person 1. cōnsummāverāmus 2. Person 2. cōnsummāverātis 3. Person 3. cōnsummāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsummem 2. Person 2. cōnsummēs 3. Person 3. cōnsummet | 1. Person 1. cōnsummēmus 2. Person 2. cōnsummētis 3. Person 3. cōnsumment |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsummārem 2. Person 2. cōnsummārēs 3. Person 3. cōnsummāret | 1. Person 1. cōnsummārēmus 2. Person 2. cōnsummārētis 3. Person 3. cōnsummārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsummāverim 2. Person 2. cōnsummāveris 3. Person 3. cōnsummāverit | 1. Person 1. cōnsummāverimus 2. Person 2. cōnsummāveritis 3. Person 3. cōnsummāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsummāvissem 2. Person 2. cōnsummāvissēs 3. Person 3. cōnsummāvisset | 1. Person 1. cōnsummāvissēmus 2. Person 2. cōnsummāvissētis 3. Person 3. cōnsummāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnsummā! | cōnsummāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnsummāto! 3. Person 3. cōnsummāto! | 2. Person 2. cōnsummātōte! 3. Person 3. cōnsummanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnsummāre |
Perfekt | cōnsummāvisse |
Futur | cōnsummātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnsummāns, cōnsummantis |
Futur | cōnsummātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnsummandī |
---|---|
Dativ | cōnsummandō |
Akkusativ | ad cōnsummandum |
Ablativ | cōnsummandō |
Supinum
cōnsummātum |