conspurcare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnspurcō 2. Person 2. cōnspurcās 3. Person 3. cōnspurcat | 1. Person 1. cōnspurcāmus 2. Person 2. cōnspurcātis 3. Person 3. cōnspurcant |
Futur | 1. Person 1. cōnspurcābō 2. Person 2. cōnspurcābis 3. Person 3. cōnspurcābit | 1. Person 1. cōnspurcābimus 2. Person 2. cōnspurcābitis 3. Person 3. cōnspurcābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnspurcābam 2. Person 2. cōnspurcābās 3. Person 3. cōnspurcābat | 1. Person 1. cōnspurcābāmus 2. Person 2. cōnspurcābātis 3. Person 3. cōnspurcābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnspurcāvī 2. Person 2. cōnspurcāvisti 3. Person 3. cōnspurcāvit | 1. Person 1. cōnspurcāvimus 2. Person 2. cōnspurcāvistis 3. Person 3. cōnspurcāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnspurcāverō 2. Person 2. cōnspurcāveris 3. Person 3. cōnspurcāverit | 1. Person 1. cōnspurcāverimus 2. Person 2. cōnspurcāveritis 3. Person 3. cōnspurcāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnspurcāveram 2. Person 2. cōnspurcāverās 3. Person 3. cōnspurcāverat | 1. Person 1. cōnspurcāverāmus 2. Person 2. cōnspurcāverātis 3. Person 3. cōnspurcāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnspurcem 2. Person 2. cōnspurcēs 3. Person 3. cōnspurcet | 1. Person 1. cōnspurcēmus 2. Person 2. cōnspurcētis 3. Person 3. cōnspurcent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnspurcārem 2. Person 2. cōnspurcārēs 3. Person 3. cōnspurcāret | 1. Person 1. cōnspurcārēmus 2. Person 2. cōnspurcārētis 3. Person 3. cōnspurcārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnspurcāverim 2. Person 2. cōnspurcāveris 3. Person 3. cōnspurcāverit | 1. Person 1. cōnspurcāverimus 2. Person 2. cōnspurcāveritis 3. Person 3. cōnspurcāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnspurcāvissem 2. Person 2. cōnspurcāvissēs 3. Person 3. cōnspurcāvisset | 1. Person 1. cōnspurcāvissēmus 2. Person 2. cōnspurcāvissētis 3. Person 3. cōnspurcāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnspurcā! | cōnspurcāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnspurcāto! 3. Person 3. cōnspurcāto! | 2. Person 2. cōnspurcātōte! 3. Person 3. cōnspurcanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnspurcāre |
Perfekt | cōnspurcāvisse |
Futur | cōnspurcātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnspurcāns, cōnspurcantis |
Futur | cōnspurcātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnspurcandī |
---|---|
Dativ | cōnspurcandō |
Akkusativ | ad cōnspurcandum |
Ablativ | cōnspurcandō |
Supinum
cōnspurcātum |