consecare
<secō, secuī, sectum 1.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- zerschneiden, zerstückelncōn-secārecōn-secāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsecō 2. Person 2. cōnsecās 3. Person 3. cōnsecat | 1. Person 1. cōnsecāmus 2. Person 2. cōnsecātis 3. Person 3. cōnsecant |
Futur | 1. Person 1. cōnsecābō 2. Person 2. cōnsecābis 3. Person 3. cōnsecābit | 1. Person 1. cōnsecābimus 2. Person 2. cōnsecābitis 3. Person 3. cōnsecābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsecābam 2. Person 2. cōnsecābās 3. Person 3. cōnsecābat | 1. Person 1. cōnsecābāmus 2. Person 2. cōnsecābātis 3. Person 3. cōnsecābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsecuī 2. Person 2. cōnsecuisti 3. Person 3. cōnsecuit | 1. Person 1. cōnsecuimus 2. Person 2. cōnsecuistis 3. Person 3. cōnsecuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnsecuerō 2. Person 2. cōnsecueris 3. Person 3. cōnsecuerit | 1. Person 1. cōnsecuerimus 2. Person 2. cōnsecueritis 3. Person 3. cōnsecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsecueram 2. Person 2. cōnsecuerās 3. Person 3. cōnsecuerat | 1. Person 1. cōnsecuerāmus 2. Person 2. cōnsecuerātis 3. Person 3. cōnsecuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsecem 2. Person 2. cōnsecēs 3. Person 3. cōnsecet | 1. Person 1. cōnsecēmus 2. Person 2. cōnsecētis 3. Person 3. cōnsecent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsecārem 2. Person 2. cōnsecārēs 3. Person 3. cōnsecāret | 1. Person 1. cōnsecārēmus 2. Person 2. cōnsecārētis 3. Person 3. cōnsecārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsecuerim 2. Person 2. cōnsecueris 3. Person 3. cōnsecuerit | 1. Person 1. cōnsecuerimus 2. Person 2. cōnsecueritis 3. Person 3. cōnsecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsecuissem 2. Person 2. cōnsecuissēs 3. Person 3. cōnsecuisset | 1. Person 1. cōnsecuissēmus 2. Person 2. cōnsecuissētis 3. Person 3. cōnsecuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnsecā! | cōnsecāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnsecāto! 3. Person 3. cōnsecāto! | 2. Person 2. cōnsecātōte! 3. Person 3. cōnsecanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnsecāre |
Perfekt | cōnsecuisse |
Futur | cōnsectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnsecāns, cōnsecantis |
Futur | cōnsectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnsecandī |
---|---|
Dativ | cōnsecandō |
Akkusativ | ad cōnsecandum |
Ablativ | cōnsecandō |
Supinum
cōnsectum |