consaepire
<saepiō, saepsī, saeptum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- umzäunen, einfriedencōn-saepīrecōn-saepīre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsaepīō 2. Person 2. cōnsaepīs 3. Person 3. cōnsaepīt | 1. Person 1. cōnsaepīmus 2. Person 2. cōnsaepītis 3. Person 3. cōnsaepīunt |
Futur | 1. Person 1. cōnsaepīam 2. Person 2. cōnsaepīes 3. Person 3. cōnsaepīet | 1. Person 1. cōnsaepīemus 2. Person 2. cōnsaepīetis 3. Person 3. cōnsaepīent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsaepīebam 2. Person 2. cōnsaepīebās 3. Person 3. cōnsaepīebat | 1. Person 1. cōnsaepīebāmus 2. Person 2. cōnsaepīebātis 3. Person 3. cōnsaepīebant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsaepsī 2. Person 2. cōnsaepsisti 3. Person 3. cōnsaepsit | 1. Person 1. cōnsaepsimus 2. Person 2. cōnsaepsistis 3. Person 3. cōnsaepsērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnsaepserō 2. Person 2. cōnsaepseris 3. Person 3. cōnsaepserit | 1. Person 1. cōnsaepserimus 2. Person 2. cōnsaepseritis 3. Person 3. cōnsaepserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsaepseram 2. Person 2. cōnsaepserās 3. Person 3. cōnsaepserat | 1. Person 1. cōnsaepserāmus 2. Person 2. cōnsaepserātis 3. Person 3. cōnsaepserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsaepīam 2. Person 2. cōnsaepīās 3. Person 3. cōnsaepīat | 1. Person 1. cōnsaepīāmus 2. Person 2. cōnsaepīātis 3. Person 3. cōnsaepīant |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsaepīrem 2. Person 2. cōnsaepīrēs 3. Person 3. cōnsaepīret | 1. Person 1. cōnsaepīrēmus 2. Person 2. cōnsaepīrētis 3. Person 3. cōnsaepīrent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsaepserim 2. Person 2. cōnsaepseris 3. Person 3. cōnsaepserit | 1. Person 1. cōnsaepserimus 2. Person 2. cōnsaepseritis 3. Person 3. cōnsaepserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsaepsissem 2. Person 2. cōnsaepsissēs 3. Person 3. cōnsaepsisset | 1. Person 1. cōnsaepsissēmus 2. Person 2. cōnsaepsissētis 3. Person 3. cōnsaepsissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnsaepī! | cōnsaepīte! |
Futur | 2. Person 2. cōnsaepīto! 3. Person 3. cōnsaepīto! | 2. Person 2. cōnsaepītōte! 3. Person 3. cōnsaepīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnsaepīre |
Perfekt | cōnsaepsisse |
Futur | cōnsae&pmacr;tūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnsaepīens, cōnsaepīentis |
Futur | cōnsaeptūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnsaepīendī |
---|---|
Dativ | cōnsaepīendō |
Akkusativ | ad cōnsaepīendum |
Ablativ | cōnsaepīendō |
Supinum
cōnsae&pmacr;tum |