conquiniscere
<quinīscō, quēxī, - 3.> poetischpoet (vorklassischvkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. conquinīscō 2. Person 2. conquinīscis 3. Person 3. conquinīscit | 1. Person 1. conquinīscimus 2. Person 2. conquinīscitis 3. Person 3. conquinīscunt |
Futur | 1. Person 1. conquinīscam 2. Person 2. conquinīsces 3. Person 3. conquinīscet | 1. Person 1. conquinīscemus 2. Person 2. conquinīscetis 3. Person 3. conquinīscent |
Imperfekt | 1. Person 1. conquinīscebam 2. Person 2. conquinīscebās 3. Person 3. conquinīscebat | 1. Person 1. conquinīscebāmus 2. Person 2. conquinīscebātis 3. Person 3. conquinīscebant |
Perfekt | 1. Person 1. conquēxī 2. Person 2. conquēxisti 3. Person 3. conquēxit | 1. Person 1. conquēximus 2. Person 2. conquēxistis 3. Person 3. conquēxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. conquēxerō 2. Person 2. conquēxeris 3. Person 3. conquēxerit | 1. Person 1. conquēxerimus 2. Person 2. conquēxeritis 3. Person 3. conquēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. conquēxeram 2. Person 2. conquēxerās 3. Person 3. conquēxerat | 1. Person 1. conquēxerāmus 2. Person 2. conquēxerātis 3. Person 3. conquēxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. conquinīscam 2. Person 2. conquinīscās 3. Person 3. conquinīscat | 1. Person 1. conquinīscāmus 2. Person 2. conquinīscātis 3. Person 3. conquinīscant |
Imperfekt | 1. Person 1. conquinīscerem 2. Person 2. conquinīscerēs 3. Person 3. conquinīsceret | 1. Person 1. conquinīscerēmus 2. Person 2. conquinīscerētis 3. Person 3. conquinīscerent |
Perfekt | 1. Person 1. conquēxerim 2. Person 2. conquēxeris 3. Person 3. conquēxerit | 1. Person 1. conquēxerimus 2. Person 2. conquēxeritis 3. Person 3. conquēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. conquēxissem 2. Person 2. conquēxissēs 3. Person 3. conquēxisset | 1. Person 1. conquēxissēmus 2. Person 2. conquēxissētis 3. Person 3. conquēxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | conquinīsce! | conquinīscite! |
Futur | 2. Person 2. conquinīscito! 3. Person 3. conquinīscito! | 2. Person 2. conquinīscitōte! 3. Person 3. conquinīscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | conquinīscere |
Perfekt | conquēxisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | conquinīscens, conquinīscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | conquinīscendī |
---|---|
Dativ | conquinīscendō |
Akkusativ | ad conquinīscendum |
Ablativ | conquinīscendō |
Supinum
- |