conquassare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- erschütterncon-quassārecon-quassāre
- zerrüttencon-quassāre figurativ, in übertragenem Sinnfigcon-quassāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. conquassō 2. Person 2. conquassās 3. Person 3. conquassat | 1. Person 1. conquassāmus 2. Person 2. conquassātis 3. Person 3. conquassant |
Futur | 1. Person 1. conquassābō 2. Person 2. conquassābis 3. Person 3. conquassābit | 1. Person 1. conquassābimus 2. Person 2. conquassābitis 3. Person 3. conquassābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. conquassābam 2. Person 2. conquassābās 3. Person 3. conquassābat | 1. Person 1. conquassābāmus 2. Person 2. conquassābātis 3. Person 3. conquassābant |
Perfekt | 1. Person 1. conquassāvī 2. Person 2. conquassāvisti 3. Person 3. conquassāvit | 1. Person 1. conquassāvimus 2. Person 2. conquassāvistis 3. Person 3. conquassāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. conquassāverō 2. Person 2. conquassāveris 3. Person 3. conquassāverit | 1. Person 1. conquassāverimus 2. Person 2. conquassāveritis 3. Person 3. conquassāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. conquassāveram 2. Person 2. conquassāverās 3. Person 3. conquassāverat | 1. Person 1. conquassāverāmus 2. Person 2. conquassāverātis 3. Person 3. conquassāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. conquassem 2. Person 2. conquassēs 3. Person 3. conquasset | 1. Person 1. conquassēmus 2. Person 2. conquassētis 3. Person 3. conquassent |
Imperfekt | 1. Person 1. conquassārem 2. Person 2. conquassārēs 3. Person 3. conquassāret | 1. Person 1. conquassārēmus 2. Person 2. conquassārētis 3. Person 3. conquassārent |
Perfekt | 1. Person 1. conquassāverim 2. Person 2. conquassāveris 3. Person 3. conquassāverit | 1. Person 1. conquassāverimus 2. Person 2. conquassāveritis 3. Person 3. conquassāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. conquassāvissem 2. Person 2. conquassāvissēs 3. Person 3. conquassāvisset | 1. Person 1. conquassāvissēmus 2. Person 2. conquassāvissētis 3. Person 3. conquassāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | conquassā! | conquassāte! |
Futur | 2. Person 2. conquassāto! 3. Person 3. conquassāto! | 2. Person 2. conquassātōte! 3. Person 3. conquassanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | conquassāre |
Perfekt | conquassāvisse |
Futur | conquassātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | conquassāns, conquassantis |
Futur | conquassātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | conquassandī |
---|---|
Dativ | conquassandō |
Akkusativ | ad conquassandum |
Ablativ | conquassandō |
Supinum
conquassātum |