conglobare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. conglobō 2. Person 2. conglobās 3. Person 3. conglobat | 1. Person 1. conglobāmus 2. Person 2. conglobātis 3. Person 3. conglobant |
| Futur | 1. Person 1. conglobābō 2. Person 2. conglobābis 3. Person 3. conglobābit | 1. Person 1. conglobābimus 2. Person 2. conglobābitis 3. Person 3. conglobābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. conglobābam 2. Person 2. conglobābās 3. Person 3. conglobābat | 1. Person 1. conglobābāmus 2. Person 2. conglobābātis 3. Person 3. conglobābant |
| Perfekt | 1. Person 1. conglobāvī 2. Person 2. conglobāvisti 3. Person 3. conglobāvit | 1. Person 1. conglobāvimus 2. Person 2. conglobāvistis 3. Person 3. conglobāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. conglobāverō 2. Person 2. conglobāveris 3. Person 3. conglobāverit | 1. Person 1. conglobāverimus 2. Person 2. conglobāveritis 3. Person 3. conglobāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. conglobāveram 2. Person 2. conglobāverās 3. Person 3. conglobāverat | 1. Person 1. conglobāverāmus 2. Person 2. conglobāverātis 3. Person 3. conglobāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. conglobem 2. Person 2. conglobēs 3. Person 3. conglobet | 1. Person 1. conglobēmus 2. Person 2. conglobētis 3. Person 3. conglobent |
| Imperfekt | 1. Person 1. conglobārem 2. Person 2. conglobārēs 3. Person 3. conglobāret | 1. Person 1. conglobārēmus 2. Person 2. conglobārētis 3. Person 3. conglobārent |
| Perfekt | 1. Person 1. conglobāverim 2. Person 2. conglobāveris 3. Person 3. conglobāverit | 1. Person 1. conglobāverimus 2. Person 2. conglobāveritis 3. Person 3. conglobāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. conglobāvissem 2. Person 2. conglobāvissēs 3. Person 3. conglobāvisset | 1. Person 1. conglobāvissēmus 2. Person 2. conglobāvissētis 3. Person 3. conglobāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | conglobā! | conglobāte! |
| Futur | 2. Person 2. conglobāto! 3. Person 3. conglobāto! | 2. Person 2. conglobātōte! 3. Person 3. conglobanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | conglobāre |
| Perfekt | conglobāvisse |
| Futur | conglobātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | conglobāns, conglobantis |
| Futur | conglobātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | conglobandī |
|---|---|
| Dativ | conglobandō |
| Akkusativ | ad conglobandum |
| Ablativ | conglobandō |
Supinum
| conglobātum |