confutare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- niederschlagen, dämpfencōn-fūtāre KomödieCom.cōn-fūtāre KomödieCom.
- niederhalten, Einhalt gebietencōn-fūtārecōn-fūtāre
- alicuius impudentiam confutarejemandes Unverschämtheit bremsenalicuius impudentiam confutare
- widerlegencōn-fūtārecōn-fūtāre
- argumenta Stoicorum confutaredie Argumente der Stoiker widerlegenargumenta Stoicorum confutare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. cōnfūtō 2. Person 2. cōnfūtās 3. Person 3. cōnfūtat | 1. Person 1. cōnfūtāmus 2. Person 2. cōnfūtātis 3. Person 3. cōnfūtant |
| Futur | 1. Person 1. cōnfūtābō 2. Person 2. cōnfūtābis 3. Person 3. cōnfūtābit | 1. Person 1. cōnfūtābimus 2. Person 2. cōnfūtābitis 3. Person 3. cōnfūtābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. cōnfūtābam 2. Person 2. cōnfūtābās 3. Person 3. cōnfūtābat | 1. Person 1. cōnfūtābāmus 2. Person 2. cōnfūtābātis 3. Person 3. cōnfūtābant |
| Perfekt | 1. Person 1. cōnfūtāvī 2. Person 2. cōnfūtāvisti 3. Person 3. cōnfūtāvit | 1. Person 1. cōnfūtāvimus 2. Person 2. cōnfūtāvistis 3. Person 3. cōnfūtāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. cōnfūtāverō 2. Person 2. cōnfūtāveris 3. Person 3. cōnfūtāverit | 1. Person 1. cōnfūtāverimus 2. Person 2. cōnfūtāveritis 3. Person 3. cōnfūtāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfūtāveram 2. Person 2. cōnfūtāverās 3. Person 3. cōnfūtāverat | 1. Person 1. cōnfūtāverāmus 2. Person 2. cōnfūtāverātis 3. Person 3. cōnfūtāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. cōnfūtem 2. Person 2. cōnfūtēs 3. Person 3. cōnfūtet | 1. Person 1. cōnfūtēmus 2. Person 2. cōnfūtētis 3. Person 3. cōnfūtent |
| Imperfekt | 1. Person 1. cōnfūtārem 2. Person 2. cōnfūtārēs 3. Person 3. cōnfūtāret | 1. Person 1. cōnfūtārēmus 2. Person 2. cōnfūtārētis 3. Person 3. cōnfūtārent |
| Perfekt | 1. Person 1. cōnfūtāverim 2. Person 2. cōnfūtāveris 3. Person 3. cōnfūtāverit | 1. Person 1. cōnfūtāverimus 2. Person 2. cōnfūtāveritis 3. Person 3. cōnfūtāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfūtāvissem 2. Person 2. cōnfūtāvissēs 3. Person 3. cōnfūtāvisset | 1. Person 1. cōnfūtāvissēmus 2. Person 2. cōnfūtāvissētis 3. Person 3. cōnfūtāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | cōnfūtā! | cōnfūtāte! |
| Futur | 2. Person 2. cōnfūtāto! 3. Person 3. cōnfūtāto! | 2. Person 2. cōnfūtātōte! 3. Person 3. cōnfūtanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | cōnfūtāre |
| Perfekt | cōnfūtāvisse |
| Futur | cōnfūtātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | cōnfūtāns, cōnfūtantis |
| Futur | cōnfūtātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | cōnfūtandī |
|---|---|
| Dativ | cōnfūtandō |
| Akkusativ | ad cōnfūtandum |
| Ablativ | cōnfūtandō |
Supinum
| cōnfūtātum |