confodere
<fodiō, fōdī, fossum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- durchstreichen, streichen, tilgencōn-foderecōn-fodere
- zu Boden schlagen, vernichtencōn-fodere figurativ, in übertragenem Sinnfigcōn-fodere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- confossigeschlagene Leuteconfossi
- durchbohren, niederstechen (pugione mit einem Dolch)cōn-fodere (nachklassischnachkl.)cōn-fodere (nachklassischnachkl.)
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. cōnfodiō 2. Person 2. cōnfodis 3. Person 3. cōnfodit | 1. Person 1. cōnfodimus 2. Person 2. cōnfoditis 3. Person 3. cōnfodiunt |
| Futur | 1. Person 1. cōnfodiam 2. Person 2. cōnfodiēs 3. Person 3. cōnfodiet | 1. Person 1. cōnfodiēmus 2. Person 2. cōnfodiētis 3. Person 3. cōnfodient |
| Imperfekt | 1. Person 1. cōnfodiēbam 2. Person 2. cōnfodiēbās 3. Person 3. cōnfodiēbat | 1. Person 1. cōnfodiēbāmus 2. Person 2. cōnfodiēbātis 3. Person 3. cōnfodiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. cōnfōdī 2. Person 2. cōnfōdīsti 3. Person 3. cōnfōdit | 1. Person 1. cōnfōdimus 2. Person 2. cōnfōdīstis 3. Person 3. cōnfōdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. cōnfōderō 2. Person 2. cōnfōderis 3. Person 3. cōnfōderit | 1. Person 1. cōnfōderimus 2. Person 2. cōnfōderitis 3. Person 3. cōnfōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfōderam 2. Person 2. cōnfōderās 3. Person 3. cōnfōderat | 1. Person 1. cōnfōderāmus 2. Person 2. cōnfōderātis 3. Person 3. cōnfōderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. cōnfodiam 2. Person 2. cōnfodiās 3. Person 3. cōnfodiat | 1. Person 1. cōnfodiāmus 2. Person 2. cōnfodiātis 3. Person 3. cōnfodiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. cōnfoderem 2. Person 2. cōnfoderēs 3. Person 3. cōnfoderet | 1. Person 1. cōnfoderēmus 2. Person 2. cōnfoderētis 3. Person 3. cōnfoderent |
| Perfekt | 1. Person 1. cōnfōderim 2. Person 2. cōnfōderis 3. Person 3. cōnfōderit | 1. Person 1. cōnfōderimus 2. Person 2. cōnfōderitis 3. Person 3. cōnfōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfōdīssem 2. Person 2. cōnfōdīssēs 3. Person 3. cōnfōdīsset | 1. Person 1. cōnfōdissēmus 2. Person 2. cōnfōdissētis 3. Person 3. cōnfōdīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | cōnfode! | cōnfodite! |
| Futur | 2. Person 2. cōnfodito! 3. Person 3. cōnfodito! | 2. Person 2. cōnfoditōte! 3. Person 3. cōnfodiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | cōnfodere |
| Perfekt | cōnfōdīsse |
| Futur | cōnfossūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | cōnfodiēns, cōnfodiēntis |
| Futur | cōnfossūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | cōnfodiēndī |
|---|---|
| Dativ | cōnfodiēndō |
| Akkusativ | ad cōnfodiēndum |
| Ablativ | cōnfodiēndō |
Supinum
| cōnfossum |