confiscare
<ō, āvī, ātum 1.> ||fiscus||C. Suetonius Tranquillus Suet.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfiscō 2. Person 2. cōnfiscās 3. Person 3. cōnfiscat | 1. Person 1. cōnfiscāmus 2. Person 2. cōnfiscātis 3. Person 3. cōnfiscant |
Futur | 1. Person 1. cōnfiscābō 2. Person 2. cōnfiscābis 3. Person 3. cōnfiscābit | 1. Person 1. cōnfiscābimus 2. Person 2. cōnfiscābitis 3. Person 3. cōnfiscābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfiscābam 2. Person 2. cōnfiscābās 3. Person 3. cōnfiscābat | 1. Person 1. cōnfiscābāmus 2. Person 2. cōnfiscābātis 3. Person 3. cōnfiscābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfiscāvī 2. Person 2. cōnfiscāvisti 3. Person 3. cōnfiscāvit | 1. Person 1. cōnfiscāvimus 2. Person 2. cōnfiscāvistis 3. Person 3. cōnfiscāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnfiscāverō 2. Person 2. cōnfiscāveris 3. Person 3. cōnfiscāverit | 1. Person 1. cōnfiscāverimus 2. Person 2. cōnfiscāveritis 3. Person 3. cōnfiscāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfiscāveram 2. Person 2. cōnfiscāverās 3. Person 3. cōnfiscāverat | 1. Person 1. cōnfiscāverāmus 2. Person 2. cōnfiscāverātis 3. Person 3. cōnfiscāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfiscem 2. Person 2. cōnfiscēs 3. Person 3. cōnfiscet | 1. Person 1. cōnfiscēmus 2. Person 2. cōnfiscētis 3. Person 3. cōnfiscent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfiscārem 2. Person 2. cōnfiscārēs 3. Person 3. cōnfiscāret | 1. Person 1. cōnfiscārēmus 2. Person 2. cōnfiscārētis 3. Person 3. cōnfiscārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfiscāverim 2. Person 2. cōnfiscāveris 3. Person 3. cōnfiscāverit | 1. Person 1. cōnfiscāverimus 2. Person 2. cōnfiscāveritis 3. Person 3. cōnfiscāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfiscāvissem 2. Person 2. cōnfiscāvissēs 3. Person 3. cōnfiscāvisset | 1. Person 1. cōnfiscāvissēmus 2. Person 2. cōnfiscāvissētis 3. Person 3. cōnfiscāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnfiscā! | cōnfiscāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnfiscāto! 3. Person 3. cōnfiscāto! | 2. Person 2. cōnfiscātōte! 3. Person 3. cōnfiscanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnfiscāre |
Perfekt | cōnfiscāvisse |
Futur | cōnfiscātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnfiscāns, cōnfiscantis |
Futur | cōnfiscātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnfiscandī |
---|---|
Dativ | cōnfiscandō |
Akkusativ | ad cōnfiscandum |
Ablativ | cōnfiscandō |
Supinum
cōnfiscātum |