confarreare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- eine feierliche Ehe eingehencōnfarreārecōnfarreāre
- cōnfarreāre → siehe „cōnfarreātiō“cōnfarreāre → siehe „cōnfarreātiō“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfarreō 2. Person 2. cōnfarreās 3. Person 3. cōnfarreat | 1. Person 1. cōnfarreāmus 2. Person 2. cōnfarreātis 3. Person 3. cōnfarreant |
Futur | 1. Person 1. cōnfarreābō 2. Person 2. cōnfarreābis 3. Person 3. cōnfarreābit | 1. Person 1. cōnfarreābimus 2. Person 2. cōnfarreābitis 3. Person 3. cōnfarreābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfarreābam 2. Person 2. cōnfarreābās 3. Person 3. cōnfarreābat | 1. Person 1. cōnfarreābāmus 2. Person 2. cōnfarreābātis 3. Person 3. cōnfarreābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfarreāvī 2. Person 2. cōnfarreāvisti 3. Person 3. cōnfarreāvit | 1. Person 1. cōnfarreāvimus 2. Person 2. cōnfarreāvistis 3. Person 3. cōnfarreāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnfarreāverō 2. Person 2. cōnfarreāveris 3. Person 3. cōnfarreāverit | 1. Person 1. cōnfarreāverimus 2. Person 2. cōnfarreāveritis 3. Person 3. cōnfarreāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfarreāveram 2. Person 2. cōnfarreāverās 3. Person 3. cōnfarreāverat | 1. Person 1. cōnfarreāverāmus 2. Person 2. cōnfarreāverātis 3. Person 3. cōnfarreāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfarreem 2. Person 2. cōnfarreēs 3. Person 3. cōnfarreet | 1. Person 1. cōnfarreēmus 2. Person 2. cōnfarreētis 3. Person 3. cōnfarreent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfarreārem 2. Person 2. cōnfarreārēs 3. Person 3. cōnfarreāret | 1. Person 1. cōnfarreārēmus 2. Person 2. cōnfarreārētis 3. Person 3. cōnfarreārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfarreāverim 2. Person 2. cōnfarreāveris 3. Person 3. cōnfarreāverit | 1. Person 1. cōnfarreāverimus 2. Person 2. cōnfarreāveritis 3. Person 3. cōnfarreāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfarreāvissem 2. Person 2. cōnfarreāvissēs 3. Person 3. cōnfarreāvisset | 1. Person 1. cōnfarreāvissēmus 2. Person 2. cōnfarreāvissētis 3. Person 3. cōnfarreāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnfarreā! | cōnfarreāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnfarreāto! 3. Person 3. cōnfarreāto! | 2. Person 2. cōnfarreātōte! 3. Person 3. cōnfarreanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnfarreāre |
Perfekt | cōnfarreāvisse |
Futur | cōnfarreātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnfarreāns, cōnfarreantis |
Futur | cōnfarreātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnfarreandī |
---|---|
Dativ | cōnfarreandō |
Akkusativ | ad cōnfarreandum |
Ablativ | cōnfarreandō |
Supinum
cōnfarreātum |