condormiscere
<dormīscō, dormīvī, - 3.> ||condormire||T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
- einschlafencon-dormīscerecon-dormīscere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. condormīscō 2. Person 2. condormīscis 3. Person 3. condormīscit | 1. Person 1. condormīscimus 2. Person 2. condormīscitis 3. Person 3. condormīscunt |
Futur | 1. Person 1. condormīscam 2. Person 2. condormīsces 3. Person 3. condormīscet | 1. Person 1. condormīscemus 2. Person 2. condormīscetis 3. Person 3. condormīscent |
Imperfekt | 1. Person 1. condormīscebam 2. Person 2. condormīscebās 3. Person 3. condormīscebat | 1. Person 1. condormīscebāmus 2. Person 2. condormīscebātis 3. Person 3. condormīscebant |
Perfekt | 1. Person 1. condormīvī 2. Person 2. condormīvisti 3. Person 3. condormīvit | 1. Person 1. condormīvimus 2. Person 2. condormīvistis 3. Person 3. condormīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. condormīverō 2. Person 2. condormīveris 3. Person 3. condormīverit | 1. Person 1. condormīverimus 2. Person 2. condormīveritis 3. Person 3. condormīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. condormīveram 2. Person 2. condormīverās 3. Person 3. condormīverat | 1. Person 1. condormīverāmus 2. Person 2. condormīverātis 3. Person 3. condormīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. condormīscam 2. Person 2. condormīscās 3. Person 3. condormīscat | 1. Person 1. condormīscāmus 2. Person 2. condormīscātis 3. Person 3. condormīscant |
Imperfekt | 1. Person 1. condormīscerem 2. Person 2. condormīscerēs 3. Person 3. condormīsceret | 1. Person 1. condormīscerēmus 2. Person 2. condormīscerētis 3. Person 3. condormīscerent |
Perfekt | 1. Person 1. condormīverim 2. Person 2. condormīveris 3. Person 3. condormīverit | 1. Person 1. condormīverimus 2. Person 2. condormīveritis 3. Person 3. condormīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. condormīvissem 2. Person 2. condormīvissēs 3. Person 3. condormīvisset | 1. Person 1. condormīvissēmus 2. Person 2. condormīvissētis 3. Person 3. condormīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | condormīsce! | condormīscite! |
Futur | 2. Person 2. condormīscito! 3. Person 3. condormīscito! | 2. Person 2. condormīscitōte! 3. Person 3. condormīscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | condormīscere |
Perfekt | condormīvisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | condormīscens, condormīscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | condormīscendī |
---|---|
Dativ | condormīscendō |
Akkusativ | ad condormīscendum |
Ablativ | condormīscendō |
Supinum
- |