Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concustōdīō 2. Person 2. concustōdīs 3. Person 3. concustōdīt | 1. Person 1. concustōdīmus 2. Person 2. concustōdītis 3. Person 3. concustōdīunt |
Futur | 1. Person 1. concustōdīam 2. Person 2. concustōdīes 3. Person 3. concustōdīet | 1. Person 1. concustōdīemus 2. Person 2. concustōdīetis 3. Person 3. concustōdīent |
Imperfekt | 1. Person 1. concustōdīebam 2. Person 2. concustōdīebās 3. Person 3. concustōdīebat | 1. Person 1. concustōdīebāmus 2. Person 2. concustōdīebātis 3. Person 3. concustōdīebant |
Perfekt | 1. Person 1. concustōdīvī 2. Person 2. concustōdīvisti 3. Person 3. concustōdīvit | 1. Person 1. concustōdīvimus 2. Person 2. concustōdīvistis 3. Person 3. concustōdīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. concustōdīverō 2. Person 2. concustōdīveris 3. Person 3. concustōdīverit | 1. Person 1. concustōdīverimus 2. Person 2. concustōdīveritis 3. Person 3. concustōdīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concustōdīveram 2. Person 2. concustōdīverās 3. Person 3. concustōdīverat | 1. Person 1. concustōdīverāmus 2. Person 2. concustōdīverātis 3. Person 3. concustōdīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concustōdīam 2. Person 2. concustōdīās 3. Person 3. concustōdīat | 1. Person 1. concustōdīāmus 2. Person 2. concustōdīātis 3. Person 3. concustōdīant |
Imperfekt | 1. Person 1. concustōdīrem 2. Person 2. concustōdīrēs 3. Person 3. concustōdīret | 1. Person 1. concustōdīrēmus 2. Person 2. concustōdīrētis 3. Person 3. concustōdīrent |
Perfekt | 1. Person 1. concustōdīverim 2. Person 2. concustōdīveris 3. Person 3. concustōdīverit | 1. Person 1. concustōdīverimus 2. Person 2. concustōdīveritis 3. Person 3. concustōdīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concustōdīvissem 2. Person 2. concustōdīvissēs 3. Person 3. concustōdīvisset | 1. Person 1. concustōdīvissēmus 2. Person 2. concustōdīvissētis 3. Person 3. concustōdīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | concustōdī! | concustōdīte! |
Futur | 2. Person 2. concustōdīto! 3. Person 3. concustōdīto! | 2. Person 2. concustōdītōte! 3. Person 3. concustōdīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | concustōdīre |
Perfekt | concustōdīvisse |
Futur | concustōdītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | concustōdīens, concustōdīentis |
Futur | concustōdītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | concustōdīendī |
---|---|
Dativ | concustōdīendō |
Akkusativ | ad concustōdīendum |
Ablativ | concustōdīendō |
Supinum
concustōdītum |