concubinatus
Maskulinum m <concubīnātūs> ||concubina||Übersicht aller Übersetzungen
(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)
- nichteheliche Lebensgemeinschaftconcubīnātus T. Maccius PlautusPlaut.concubīnātus T. Maccius PlautusPlaut.
- Ehe minderen Rechtsconcubīnātus T. Maccius PlautusPlaut.concubīnātus T. Maccius PlautusPlaut.
Deklinationen
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | singular sg concubinatus | plural pl concubinatus |
| Genitiv | singular sg concubinatus | plural pl concubinatuum |
| Dativ | singular sg concubinatui | plural pl concubinatibus |
| Akkusativ | singular sg concubinatum | plural pl concubinatus |
| Ablativ | singular sg concubinatu | plural pl concubinatibus |
| Vokativ | singular sg concubinatus | plural pl concubinatus |