concubare
<ō, con-cubare, - 1.> (spätlateinischspätl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concubō 2. Person 2. concubās 3. Person 3. concubat | 1. Person 1. concubāmus 2. Person 2. concubātis 3. Person 3. concubant |
Futur | 1. Person 1. concubābō 2. Person 2. concubābis 3. Person 3. concubābit | 1. Person 1. concubābimus 2. Person 2. concubābitis 3. Person 3. concubābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. concubābam 2. Person 2. concubābās 3. Person 3. concubābat | 1. Person 1. concubābāmus 2. Person 2. concubābātis 3. Person 3. concubābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concubem 2. Person 2. concubēs 3. Person 3. concubet | 1. Person 1. concubēmus 2. Person 2. concubētis 3. Person 3. concubent |
Imperfekt | 1. Person 1. concubārem 2. Person 2. concubārēs 3. Person 3. concubāret | 1. Person 1. concubārēmus 2. Person 2. concubārētis 3. Person 3. concubārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | concubā! | concubāte! |
Futur | 2. Person 2. concubāto! 3. Person 3. concubāto! | 2. Person 2. concubātōte! 3. Person 3. concubanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | concubāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | concubāns, concubantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | concubandī |
---|---|
Dativ | concubandō |
Akkusativ | ad concubandum |
Ablativ | concubandō |
Supinum
- |