concremare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- völlig verbrennen, in Asche verwandeln (naves Schiffe)con-cremārecon-cremāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concremō 2. Person 2. concremās 3. Person 3. concremat | 1. Person 1. concremāmus 2. Person 2. concremātis 3. Person 3. concremant |
Futur | 1. Person 1. concremābō 2. Person 2. concremābis 3. Person 3. concremābit | 1. Person 1. concremābimus 2. Person 2. concremābitis 3. Person 3. concremābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. concremābam 2. Person 2. concremābās 3. Person 3. concremābat | 1. Person 1. concremābāmus 2. Person 2. concremābātis 3. Person 3. concremābant |
Perfekt | 1. Person 1. concremāvī 2. Person 2. concremāvisti 3. Person 3. concremāvit | 1. Person 1. concremāvimus 2. Person 2. concremāvistis 3. Person 3. concremāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. concremāverō 2. Person 2. concremāveris 3. Person 3. concremāverit | 1. Person 1. concremāverimus 2. Person 2. concremāveritis 3. Person 3. concremāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concremāveram 2. Person 2. concremāverās 3. Person 3. concremāverat | 1. Person 1. concremāverāmus 2. Person 2. concremāverātis 3. Person 3. concremāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concremem 2. Person 2. concremēs 3. Person 3. concremet | 1. Person 1. concremēmus 2. Person 2. concremētis 3. Person 3. concrement |
Imperfekt | 1. Person 1. concremārem 2. Person 2. concremārēs 3. Person 3. concremāret | 1. Person 1. concremārēmus 2. Person 2. concremārētis 3. Person 3. concremārent |
Perfekt | 1. Person 1. concremāverim 2. Person 2. concremāveris 3. Person 3. concremāverit | 1. Person 1. concremāverimus 2. Person 2. concremāveritis 3. Person 3. concremāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concremāvissem 2. Person 2. concremāvissēs 3. Person 3. concremāvisset | 1. Person 1. concremāvissēmus 2. Person 2. concremāvissētis 3. Person 3. concremāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | concremā! | concremāte! |
Futur | 2. Person 2. concremāto! 3. Person 3. concremāto! | 2. Person 2. concremātōte! 3. Person 3. concremanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | concremāre |
Perfekt | concremāvisse |
Futur | concremātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | concremāns, concremantis |
Futur | concremātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | concremandī |
---|---|
Dativ | concremandō |
Akkusativ | ad concremandum |
Ablativ | concremandō |
Supinum
concremātum |