concordare
<ō, āvī, ātum 1.> ||concors||Übersicht aller Übersetzungen
- einig sein, übereinstimmen, harmonieren (alicui/cum aliquo mit jemandem), (cum re mit etwas)concordāreconcordāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. concordō 2. Person 2. concordās 3. Person 3. concordat | 1. Person 1. concordāmus 2. Person 2. concordātis 3. Person 3. concordant |
| Futur | 1. Person 1. concordābō 2. Person 2. concordābis 3. Person 3. concordābit | 1. Person 1. concordābimus 2. Person 2. concordābitis 3. Person 3. concordābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. concordābam 2. Person 2. concordābās 3. Person 3. concordābat | 1. Person 1. concordābāmus 2. Person 2. concordābātis 3. Person 3. concordābant |
| Perfekt | 1. Person 1. concordāvī 2. Person 2. concordāvisti 3. Person 3. concordāvit | 1. Person 1. concordāvimus 2. Person 2. concordāvistis 3. Person 3. concordāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. concordāverō 2. Person 2. concordāveris 3. Person 3. concordāverit | 1. Person 1. concordāverimus 2. Person 2. concordāveritis 3. Person 3. concordāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. concordāveram 2. Person 2. concordāverās 3. Person 3. concordāverat | 1. Person 1. concordāverāmus 2. Person 2. concordāverātis 3. Person 3. concordāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. concordem 2. Person 2. concordēs 3. Person 3. concordet | 1. Person 1. concordēmus 2. Person 2. concordētis 3. Person 3. concordent |
| Imperfekt | 1. Person 1. concordārem 2. Person 2. concordārēs 3. Person 3. concordāret | 1. Person 1. concordārēmus 2. Person 2. concordārētis 3. Person 3. concordārent |
| Perfekt | 1. Person 1. concordāverim 2. Person 2. concordāveris 3. Person 3. concordāverit | 1. Person 1. concordāverimus 2. Person 2. concordāveritis 3. Person 3. concordāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. concordāvissem 2. Person 2. concordāvissēs 3. Person 3. concordāvisset | 1. Person 1. concordāvissēmus 2. Person 2. concordāvissētis 3. Person 3. concordāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | concordā! | concordāte! |
| Futur | 2. Person 2. concordāto! 3. Person 3. concordāto! | 2. Person 2. concordātōte! 3. Person 3. concordanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | concordāre |
| Perfekt | concordāvisse |
| Futur | concordātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | concordāns, concordantis |
| Futur | concordātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | concordandī |
|---|---|
| Dativ | concordandō |
| Akkusativ | ad concordandum |
| Ablativ | concordandō |
Supinum
| concordātum |