concinnare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- kunstgerecht zusammenfügen, zusammensetzenconcinnāreconcinnāre
- erzeugenconcinnāre figurativ, in übertragenem Sinnfigconcinnāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- machen (aliquem aliquid jemanden zu etwas)concinnāre figurativ, in übertragenem Sinnfigconcinnāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- hominem insanum verbis suis concinnareeinen Menschen mit seinen Worten verrückt machenhominem insanum verbis suis concinnare
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concinnō 2. Person 2. concinnās 3. Person 3. concinnat | 1. Person 1. concinnāmus 2. Person 2. concinnātis 3. Person 3. concinnant |
Futur | 1. Person 1. concinnābō 2. Person 2. concinnābis 3. Person 3. concinnābit | 1. Person 1. concinnābimus 2. Person 2. concinnābitis 3. Person 3. concinnābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. concinnābam 2. Person 2. concinnābās 3. Person 3. concinnābat | 1. Person 1. concinnābāmus 2. Person 2. concinnābātis 3. Person 3. concinnābant |
Perfekt | 1. Person 1. concinnāvī 2. Person 2. concinnāvisti 3. Person 3. concinnāvit | 1. Person 1. concinnāvimus 2. Person 2. concinnāvistis 3. Person 3. concinnāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. concinnāverō 2. Person 2. concinnāveris 3. Person 3. concinnāverit | 1. Person 1. concinnāverimus 2. Person 2. concinnāveritis 3. Person 3. concinnāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concinnāveram 2. Person 2. concinnāverās 3. Person 3. concinnāverat | 1. Person 1. concinnāverāmus 2. Person 2. concinnāverātis 3. Person 3. concinnāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concinnem 2. Person 2. concinnēs 3. Person 3. concinnet | 1. Person 1. concinnēmus 2. Person 2. concinnētis 3. Person 3. concinnent |
Imperfekt | 1. Person 1. concinnārem 2. Person 2. concinnārēs 3. Person 3. concinnāret | 1. Person 1. concinnārēmus 2. Person 2. concinnārētis 3. Person 3. concinnārent |
Perfekt | 1. Person 1. concinnāverim 2. Person 2. concinnāveris 3. Person 3. concinnāverit | 1. Person 1. concinnāverimus 2. Person 2. concinnāveritis 3. Person 3. concinnāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concinnāvissem 2. Person 2. concinnāvissēs 3. Person 3. concinnāvisset | 1. Person 1. concinnāvissēmus 2. Person 2. concinnāvissētis 3. Person 3. concinnāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | concinnā! | concinnāte! |
Futur | 2. Person 2. concinnāto! 3. Person 3. concinnāto! | 2. Person 2. concinnātōte! 3. Person 3. concinnanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | concinnāre |
Perfekt | concinnāvisse |
Futur | concinnātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | concinnāns, concinnantis |
Futur | concinnātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | concinnandī |
---|---|
Dativ | concinnandō |
Akkusativ | ad concinnandum |
Ablativ | concinnandō |
Supinum
concinnātum |