concalfacere
<faciō, fēcī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- con-calfacere → siehe „con-calefacere“con-calfacere → siehe „con-calefacere“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. concalfaciō 2. Person 2. concalfacis 3. Person 3. concalfacit | 1. Person 1. concalfacimus 2. Person 2. concalfacitis 3. Person 3. concalfaciunt |
| Futur | 1. Person 1. concalfaciam 2. Person 2. concalfaciēs 3. Person 3. concalfaciet | 1. Person 1. concalfaciēmus 2. Person 2. concalfaciētis 3. Person 3. concalfacient |
| Imperfekt | 1. Person 1. concalfaciēbam 2. Person 2. concalfaciēbās 3. Person 3. concalfaciēbat | 1. Person 1. concalfaciēbāmus 2. Person 2. concalfaciēbātis 3. Person 3. concalfaciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. confēcī 2. Person 2. confēcīsti 3. Person 3. confēcit | 1. Person 1. confēcimus 2. Person 2. confēcīstis 3. Person 3. confēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. confēcerō 2. Person 2. confēceris 3. Person 3. confēcerit | 1. Person 1. confēcerimus 2. Person 2. confēceritis 3. Person 3. confēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. confēceram 2. Person 2. confēcerās 3. Person 3. confēcerat | 1. Person 1. confēcerāmus 2. Person 2. confēcerātis 3. Person 3. confēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. concalfaciam 2. Person 2. concalfaciās 3. Person 3. concalfaciat | 1. Person 1. concalfaciāmus 2. Person 2. concalfaciātis 3. Person 3. concalfaciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. concalfacerem 2. Person 2. concalfacerēs 3. Person 3. concalfaceret | 1. Person 1. concalfacerēmus 2. Person 2. concalfacerētis 3. Person 3. concalfacerent |
| Perfekt | 1. Person 1. confēcerim 2. Person 2. confēceris 3. Person 3. confēcerit | 1. Person 1. confēcerimus 2. Person 2. confēceritis 3. Person 3. confēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. confēcīssem 2. Person 2. confēcīssēs 3. Person 3. confēcīsset | 1. Person 1. confēcissēmus 2. Person 2. confēcissētis 3. Person 3. confēcīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | concalface! | concalfacite! |
| Futur | 2. Person 2. concalfacito! 3. Person 3. concalfacito! | 2. Person 2. concalfacitōte! 3. Person 3. concalfaciūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | concalfacere |
| Perfekt | confēcīsse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | concalfaciēns, concalfaciēntis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | concalfaciēndī |
|---|---|
| Dativ | concalfaciēndō |
| Akkusativ | ad concalfaciēndum |
| Ablativ | concalfaciēndō |
Supinum
| - |