compungere
<pungō, pūnxī, pūnctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- Gewissensbisse empfindencom-pungere im Passivcom-pungere im Passiv
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. compungō 2. Person 2. compungis 3. Person 3. compungit | 1. Person 1. compungimus 2. Person 2. compungitis 3. Person 3. compungunt |
Futur | 1. Person 1. compungam 2. Person 2. compunges 3. Person 3. compunget | 1. Person 1. compungemus 2. Person 2. compungetis 3. Person 3. compungent |
Imperfekt | 1. Person 1. compungebam 2. Person 2. compungebās 3. Person 3. compungebat | 1. Person 1. compungebāmus 2. Person 2. compungebātis 3. Person 3. compungebant |
Perfekt | 1. Person 1. compūnxī 2. Person 2. compūnxisti 3. Person 3. compūnxit | 1. Person 1. compūnximus 2. Person 2. compūnxistis 3. Person 3. compūnxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. compūnxerō 2. Person 2. compūnxeris 3. Person 3. compūnxerit | 1. Person 1. compūnxerimus 2. Person 2. compūnxeritis 3. Person 3. compūnxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. compūnxeram 2. Person 2. compūnxerās 3. Person 3. compūnxerat | 1. Person 1. compūnxerāmus 2. Person 2. compūnxerātis 3. Person 3. compūnxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. compungam 2. Person 2. compungās 3. Person 3. compungat | 1. Person 1. compungāmus 2. Person 2. compungātis 3. Person 3. compungant |
Imperfekt | 1. Person 1. compungerem 2. Person 2. compungerēs 3. Person 3. compungeret | 1. Person 1. compungerēmus 2. Person 2. compungerētis 3. Person 3. compungerent |
Perfekt | 1. Person 1. compūnxerim 2. Person 2. compūnxeris 3. Person 3. compūnxerit | 1. Person 1. compūnxerimus 2. Person 2. compūnxeritis 3. Person 3. compūnxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. compūnxissem 2. Person 2. compūnxissēs 3. Person 3. compūnxisset | 1. Person 1. compūnxissēmus 2. Person 2. compūnxissētis 3. Person 3. compūnxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | compunge! | compungite! |
Futur | 2. Person 2. compungito! 3. Person 3. compungito! | 2. Person 2. compungitōte! 3. Person 3. compungunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | compungere |
Perfekt | compūnxisse |
Futur | compūnctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | compungens, compungentis |
Futur | compūnctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | compungendī |
---|---|
Dativ | compungendō |
Akkusativ | ad compungendum |
Ablativ | compungendō |
Supinum
compūnctum |