compotire
<iō, īvī, ītum 4.> ||compos||Übersicht aller Übersetzungen
- teilhaftig machen (aliquem re jemanden einer Sache)compotīrecompotīre
- teilhaftig werden, sich bemächtigen (rei einer Sache)compotīre im Passivcompotīre im Passiv
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. compotīō 2. Person 2. compotīs 3. Person 3. compotīt | 1. Person 1. compotīmus 2. Person 2. compotītis 3. Person 3. compotīunt |
Futur | 1. Person 1. compotīam 2. Person 2. compotīes 3. Person 3. compotīet | 1. Person 1. compotīemus 2. Person 2. compotīetis 3. Person 3. compotīent |
Imperfekt | 1. Person 1. compotīebam 2. Person 2. compotīebās 3. Person 3. compotīebat | 1. Person 1. compotīebāmus 2. Person 2. compotīebātis 3. Person 3. compotīebant |
Perfekt | 1. Person 1. compotīvī 2. Person 2. compotīvisti 3. Person 3. compotīvit | 1. Person 1. compotīvimus 2. Person 2. compotīvistis 3. Person 3. compotīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. compotīverō 2. Person 2. compotīveris 3. Person 3. compotīverit | 1. Person 1. compotīverimus 2. Person 2. compotīveritis 3. Person 3. compotīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. compotīveram 2. Person 2. compotīverās 3. Person 3. compotīverat | 1. Person 1. compotīverāmus 2. Person 2. compotīverātis 3. Person 3. compotīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. compotīam 2. Person 2. compotīās 3. Person 3. compotīat | 1. Person 1. compotīāmus 2. Person 2. compotīātis 3. Person 3. compotīant |
Imperfekt | 1. Person 1. compotīrem 2. Person 2. compotīrēs 3. Person 3. compotīret | 1. Person 1. compotīrēmus 2. Person 2. compotīrētis 3. Person 3. compotīrent |
Perfekt | 1. Person 1. compotīverim 2. Person 2. compotīveris 3. Person 3. compotīverit | 1. Person 1. compotīverimus 2. Person 2. compotīveritis 3. Person 3. compotīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. compotīvissem 2. Person 2. compotīvissēs 3. Person 3. compotīvisset | 1. Person 1. compotīvissēmus 2. Person 2. compotīvissētis 3. Person 3. compotīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | compotī! | compotīte! |
Futur | 2. Person 2. compotīto! 3. Person 3. compotīto! | 2. Person 2. compotītōte! 3. Person 3. compotīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | compotīre |
Perfekt | compotīvisse |
Futur | compotītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | compotīens, compotīentis |
Futur | compotītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | compotīendī |
---|---|
Dativ | compotīendō |
Akkusativ | ad compotīendum |
Ablativ | compotīendō |
Supinum
compotītum |