complorare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. complōrō 2. Person 2. complōrās 3. Person 3. complōrat | 1. Person 1. complōrāmus 2. Person 2. complōrātis 3. Person 3. complōrant |
| Futur | 1. Person 1. complōrābō 2. Person 2. complōrābis 3. Person 3. complōrābit | 1. Person 1. complōrābimus 2. Person 2. complōrābitis 3. Person 3. complōrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. complōrābam 2. Person 2. complōrābās 3. Person 3. complōrābat | 1. Person 1. complōrābāmus 2. Person 2. complōrābātis 3. Person 3. complōrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. complōrāvī 2. Person 2. complōrāvisti 3. Person 3. complōrāvit | 1. Person 1. complōrāvimus 2. Person 2. complōrāvistis 3. Person 3. complōrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. complōrāverō 2. Person 2. complōrāveris 3. Person 3. complōrāverit | 1. Person 1. complōrāverimus 2. Person 2. complōrāveritis 3. Person 3. complōrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. complōrāveram 2. Person 2. complōrāverās 3. Person 3. complōrāverat | 1. Person 1. complōrāverāmus 2. Person 2. complōrāverātis 3. Person 3. complōrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. complōrem 2. Person 2. complōrēs 3. Person 3. complōret | 1. Person 1. complōrēmus 2. Person 2. complōrētis 3. Person 3. complōrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. complōrārem 2. Person 2. complōrārēs 3. Person 3. complōrāret | 1. Person 1. complōrārēmus 2. Person 2. complōrārētis 3. Person 3. complōrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. complōrāverim 2. Person 2. complōrāveris 3. Person 3. complōrāverit | 1. Person 1. complōrāverimus 2. Person 2. complōrāveritis 3. Person 3. complōrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. complōrāvissem 2. Person 2. complōrāvissēs 3. Person 3. complōrāvisset | 1. Person 1. complōrāvissēmus 2. Person 2. complōrāvissētis 3. Person 3. complōrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | complōrā! | complōrāte! |
| Futur | 2. Person 2. complōrāto! 3. Person 3. complōrāto! | 2. Person 2. complōrātōte! 3. Person 3. complōranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | complōrāre |
| Perfekt | complōrāvisse |
| Futur | complōrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | complōrāns, complōrantis |
| Futur | complōrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | complōrandī |
|---|---|
| Dativ | complōrandō |
| Akkusativ | ad complōrandum |
| Ablativ | complōrandō |
Supinum
| complōrātum |