compescere
<pescō, pescuī, - 3.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. compescō 2. Person 2. compescis 3. Person 3. compescit | 1. Person 1. compescimus 2. Person 2. compescitis 3. Person 3. compescunt |
Futur | 1. Person 1. compescam 2. Person 2. compesces 3. Person 3. compescet | 1. Person 1. compescemus 2. Person 2. compescetis 3. Person 3. compescent |
Imperfekt | 1. Person 1. compescebam 2. Person 2. compescebās 3. Person 3. compescebat | 1. Person 1. compescebāmus 2. Person 2. compescebātis 3. Person 3. compescebant |
Perfekt | 1. Person 1. compescuī 2. Person 2. compescuisti 3. Person 3. compescuit | 1. Person 1. compescuimus 2. Person 2. compescuistis 3. Person 3. compescuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. compescuerō 2. Person 2. compescueris 3. Person 3. compescuerit | 1. Person 1. compescuerimus 2. Person 2. compescueritis 3. Person 3. compescuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. compescueram 2. Person 2. compescuerās 3. Person 3. compescuerat | 1. Person 1. compescuerāmus 2. Person 2. compescuerātis 3. Person 3. compescuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. compescam 2. Person 2. compescās 3. Person 3. compescat | 1. Person 1. compescāmus 2. Person 2. compescātis 3. Person 3. compescant |
Imperfekt | 1. Person 1. compescerem 2. Person 2. compescerēs 3. Person 3. compesceret | 1. Person 1. compescerēmus 2. Person 2. compescerētis 3. Person 3. compescerent |
Perfekt | 1. Person 1. compescuerim 2. Person 2. compescueris 3. Person 3. compescuerit | 1. Person 1. compescuerimus 2. Person 2. compescueritis 3. Person 3. compescuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. compescuissem 2. Person 2. compescuissēs 3. Person 3. compescuisset | 1. Person 1. compescuissēmus 2. Person 2. compescuissētis 3. Person 3. compescuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | compesce! | compescite! |
Futur | 2. Person 2. compescito! 3. Person 3. compescito! | 2. Person 2. compescitōte! 3. Person 3. compescunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | compescere |
Perfekt | compescuisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | compescens, compescentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | compescendī |
---|---|
Dativ | compescendō |
Akkusativ | ad compescendum |
Ablativ | compescendō |
Supinum
- |