comperire
<periō, perī, pertum 4.> comperīrī <perior, pertus sum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- compertonachdem man erfahren hatte, +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI / +indirekt indir Fragesatzcomperto
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. comperīō 2. Person 2. comperīs 3. Person 3. comperīt | 1. Person 1. comperīmus 2. Person 2. comperītis 3. Person 3. comperīunt |
Futur | 1. Person 1. comperīam 2. Person 2. comperīes 3. Person 3. comperīet | 1. Person 1. comperīemus 2. Person 2. comperīetis 3. Person 3. comperīent |
Imperfekt | 1. Person 1. comperīebam 2. Person 2. comperīebās 3. Person 3. comperīebat | 1. Person 1. comperīebāmus 2. Person 2. comperīebātis 3. Person 3. comperīebant |
Perfekt | 1. Person 1. comperī 2. Person 2. comperisti 3. Person 3. comperit | 1. Person 1. comperimus 2. Person 2. comperistis 3. Person 3. comperērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. compererō 2. Person 2. compereris 3. Person 3. compererit | 1. Person 1. compererimus 2. Person 2. compereritis 3. Person 3. compererint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. compereram 2. Person 2. compererās 3. Person 3. compererat | 1. Person 1. compererāmus 2. Person 2. compererātis 3. Person 3. compererant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. comperīam 2. Person 2. comperīās 3. Person 3. comperīat | 1. Person 1. comperīāmus 2. Person 2. comperīātis 3. Person 3. comperīant |
Imperfekt | 1. Person 1. comperīrem 2. Person 2. comperīrēs 3. Person 3. comperīret | 1. Person 1. comperīrēmus 2. Person 2. comperīrētis 3. Person 3. comperīrent |
Perfekt | 1. Person 1. compererim 2. Person 2. compereris 3. Person 3. compererit | 1. Person 1. compererimus 2. Person 2. compereritis 3. Person 3. compererint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. comperissem 2. Person 2. comperissēs 3. Person 3. comperisset | 1. Person 1. comperissēmus 2. Person 2. comperissētis 3. Person 3. comperissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | comperī! | comperīte! |
Futur | 2. Person 2. comperīto! 3. Person 3. comperīto! | 2. Person 2. comperītōte! 3. Person 3. comperīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | comperīre |
Perfekt | comperisse |
Futur | compertūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | comperīens, comperīentis |
Futur | compe&rmacr;tūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | comperīendī |
---|---|
Dativ | comperīendō |
Akkusativ | ad comperīendum |
Ablativ | comperīendō |
Supinum
compertum |