commingere
<mingō, mī(n)xī, mīnctum/mictum 3.> poetischpoetÜbersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. commingō 2. Person 2. commingis 3. Person 3. commingit | 1. Person 1. commingimus 2. Person 2. commingitis 3. Person 3. commingunt |
| Futur | 1. Person 1. commingam 2. Person 2. comminges 3. Person 3. comminget | 1. Person 1. commingemus 2. Person 2. commingetis 3. Person 3. commingent |
| Imperfekt | 1. Person 1. commingebam 2. Person 2. commingebās 3. Person 3. commingebat | 1. Person 1. commingebāmus 2. Person 2. commingebātis 3. Person 3. commingebant |
| Perfekt | 1. Person 1. commīnxī 2. Person 2. commīnxisti 3. Person 3. commīnxit | 1. Person 1. commīnximus 2. Person 2. commīnxistis 3. Person 3. commīnxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. commīnxerō 2. Person 2. commīnxeris 3. Person 3. commīnxerit | 1. Person 1. commīnxerimus 2. Person 2. commīnxeritis 3. Person 3. commīnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. commīnxeram 2. Person 2. commīnxerās 3. Person 3. commīnxerat | 1. Person 1. commīnxerāmus 2. Person 2. commīnxerātis 3. Person 3. commīnxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. commingam 2. Person 2. commingās 3. Person 3. commingat | 1. Person 1. commingāmus 2. Person 2. commingātis 3. Person 3. commingant |
| Imperfekt | 1. Person 1. commingerem 2. Person 2. commingerēs 3. Person 3. commingeret | 1. Person 1. commingerēmus 2. Person 2. commingerētis 3. Person 3. commingerent |
| Perfekt | 1. Person 1. commīnxerim 2. Person 2. commīnxeris 3. Person 3. commīnxerit | 1. Person 1. commīnxerimus 2. Person 2. commīnxeritis 3. Person 3. commīnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. commīnxissem 2. Person 2. commīnxissēs 3. Person 3. commīnxisset | 1. Person 1. commīnxissēmus 2. Person 2. commīnxissētis 3. Person 3. commīnxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | comminge! | commingite! |
| Futur | 2. Person 2. commingito! 3. Person 3. commingito! | 2. Person 2. commingitōte! 3. Person 3. commingunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | commingere |
| Perfekt | commī(n)xisse |
| Futur | commictūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | commingens, commingentis |
| Futur | commictūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | commingendī |
|---|---|
| Dativ | commingendō |
| Akkusativ | ad commingendum |
| Ablativ | commingendō |
Supinum
| commictum |