collustrare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- erleuchten, hell einfärbencol-lūstrārecol-lūstrāre
- genau besichtigen, genau betrachtencol-lūstrāre figurativ, in übertragenem Sinnfigcol-lūstrāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. collūstrō 2. Person 2. collūstrās 3. Person 3. collūstrat | 1. Person 1. collūstrāmus 2. Person 2. collūstrātis 3. Person 3. collūstrant |
Futur | 1. Person 1. collūstrābō 2. Person 2. collūstrābis 3. Person 3. collūstrābit | 1. Person 1. collūstrābimus 2. Person 2. collūstrābitis 3. Person 3. collūstrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. collūstrābam 2. Person 2. collūstrābās 3. Person 3. collūstrābat | 1. Person 1. collūstrābāmus 2. Person 2. collūstrābātis 3. Person 3. collūstrābant |
Perfekt | 1. Person 1. collūstrāvī 2. Person 2. collūstrāvisti 3. Person 3. collūstrāvit | 1. Person 1. collūstrāvimus 2. Person 2. collūstrāvistis 3. Person 3. collūstrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. collūstrāverō 2. Person 2. collūstrāveris 3. Person 3. collūstrāverit | 1. Person 1. collūstrāverimus 2. Person 2. collūstrāveritis 3. Person 3. collūstrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. collūstrāveram 2. Person 2. collūstrāverās 3. Person 3. collūstrāverat | 1. Person 1. collūstrāverāmus 2. Person 2. collūstrāverātis 3. Person 3. collūstrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. collūstrem 2. Person 2. collūstrēs 3. Person 3. collūstret | 1. Person 1. collūstrēmus 2. Person 2. collūstrētis 3. Person 3. collūstrent |
Imperfekt | 1. Person 1. collūstrārem 2. Person 2. collūstrārēs 3. Person 3. collūstrāret | 1. Person 1. collūstrārēmus 2. Person 2. collūstrārētis 3. Person 3. collūstrārent |
Perfekt | 1. Person 1. collūstrāverim 2. Person 2. collūstrāveris 3. Person 3. collūstrāverit | 1. Person 1. collūstrāverimus 2. Person 2. collūstrāveritis 3. Person 3. collūstrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. collūstrāvissem 2. Person 2. collūstrāvissēs 3. Person 3. collūstrāvisset | 1. Person 1. collūstrāvissēmus 2. Person 2. collūstrāvissētis 3. Person 3. collūstrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | collūstrā! | collūstrāte! |
Futur | 2. Person 2. collūstrāto! 3. Person 3. collūstrāto! | 2. Person 2. collūstrātōte! 3. Person 3. collūstranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | collūstrāre |
Perfekt | collūstrāvisse |
Futur | collūstrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | collūstrāns, collūstrantis |
Futur | collūstrātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | collūstrandī |
---|---|
Dativ | collūstrandō |
Akkusativ | ad collūstrandum |
Ablativ | collūstrandō |
Supinum
collūstrātum |