coinquinare
<ō, āvī, ātum 1.> (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- besudeln, befleckenco-inquināreco-inquināre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. coinquinō 2. Person 2. coinquinās 3. Person 3. coinquinat | 1. Person 1. coinquināmus 2. Person 2. coinquinātis 3. Person 3. coinquinant |
Futur | 1. Person 1. coinquinābō 2. Person 2. coinquinābis 3. Person 3. coinquinābit | 1. Person 1. coinquinābimus 2. Person 2. coinquinābitis 3. Person 3. coinquinābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. coinquinābam 2. Person 2. coinquinābās 3. Person 3. coinquinābat | 1. Person 1. coinquinābāmus 2. Person 2. coinquinābātis 3. Person 3. coinquinābant |
Perfekt | 1. Person 1. coinquināvī 2. Person 2. coinquināvisti 3. Person 3. coinquināvit | 1. Person 1. coinquināvimus 2. Person 2. coinquināvistis 3. Person 3. coinquināvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. coinquināverō 2. Person 2. coinquināveris 3. Person 3. coinquināverit | 1. Person 1. coinquināverimus 2. Person 2. coinquināveritis 3. Person 3. coinquināverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. coinquināveram 2. Person 2. coinquināverās 3. Person 3. coinquināverat | 1. Person 1. coinquināverāmus 2. Person 2. coinquināverātis 3. Person 3. coinquināverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. coinquinem 2. Person 2. coinquinēs 3. Person 3. coinquinet | 1. Person 1. coinquinēmus 2. Person 2. coinquinētis 3. Person 3. coinquinent |
Imperfekt | 1. Person 1. coinquinārem 2. Person 2. coinquinārēs 3. Person 3. coinquināret | 1. Person 1. coinquinārēmus 2. Person 2. coinquinārētis 3. Person 3. coinquinārent |
Perfekt | 1. Person 1. coinquināverim 2. Person 2. coinquināveris 3. Person 3. coinquināverit | 1. Person 1. coinquināverimus 2. Person 2. coinquināveritis 3. Person 3. coinquināverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. coinquināvissem 2. Person 2. coinquināvissēs 3. Person 3. coinquināvisset | 1. Person 1. coinquināvissēmus 2. Person 2. coinquināvissētis 3. Person 3. coinquināvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | coinquinā! | coinquināte! |
Futur | 2. Person 2. coinquināto! 3. Person 3. coinquināto! | 2. Person 2. coinquinātōte! 3. Person 3. coinquinanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | coinquināre |
Perfekt | coinquināvisse |
Futur | coinquinātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | coinquināns, coinquinantis |
Futur | coinquinātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | coinquinandī |
---|---|
Dativ | coinquinandō |
Akkusativ | ad coinquinandum |
Ablativ | coinquinandō |
Supinum
coinquinātum |