coartare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- abkürzen, verkürzenco-artāre (nachklassischnachkl.) poetischpoetco-artāre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- consulatum alicuius coartarejemandes Konsulat verkürzenconsulatum alicuius coartare
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. coartō 2. Person 2. coartās 3. Person 3. coartat | 1. Person 1. coartāmus 2. Person 2. coartātis 3. Person 3. coartant |
Futur | 1. Person 1. coartābō 2. Person 2. coartābis 3. Person 3. coartābit | 1. Person 1. coartābimus 2. Person 2. coartābitis 3. Person 3. coartābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. coartābam 2. Person 2. coartābās 3. Person 3. coartābat | 1. Person 1. coartābāmus 2. Person 2. coartābātis 3. Person 3. coartābant |
Perfekt | 1. Person 1. coartāvī 2. Person 2. coartāvisti 3. Person 3. coartāvit | 1. Person 1. coartāvimus 2. Person 2. coartāvistis 3. Person 3. coartāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. coartāverō 2. Person 2. coartāveris 3. Person 3. coartāverit | 1. Person 1. coartāverimus 2. Person 2. coartāveritis 3. Person 3. coartāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. coartāveram 2. Person 2. coartāverās 3. Person 3. coartāverat | 1. Person 1. coartāverāmus 2. Person 2. coartāverātis 3. Person 3. coartāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. coartem 2. Person 2. coartēs 3. Person 3. coartet | 1. Person 1. coartēmus 2. Person 2. coartētis 3. Person 3. coartent |
Imperfekt | 1. Person 1. coartārem 2. Person 2. coartārēs 3. Person 3. coartāret | 1. Person 1. coartārēmus 2. Person 2. coartārētis 3. Person 3. coartārent |
Perfekt | 1. Person 1. coartāverim 2. Person 2. coartāveris 3. Person 3. coartāverit | 1. Person 1. coartāverimus 2. Person 2. coartāveritis 3. Person 3. coartāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. coartāvissem 2. Person 2. coartāvissēs 3. Person 3. coartāvisset | 1. Person 1. coartāvissēmus 2. Person 2. coartāvissētis 3. Person 3. coartāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | coartā! | coartāte! |
Futur | 2. Person 2. coartāto! 3. Person 3. coartāto! | 2. Person 2. coartātōte! 3. Person 3. coartanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | coartāre |
Perfekt | coartāvisse |
Futur | coartātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | coartāns, coartantis |
Futur | coartātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | coartandī |
---|---|
Dativ | coartandō |
Akkusativ | ad coartandum |
Ablativ | coartandō |
Supinum
coartātum |