claudicare
<ō, āvī, ātum 1.> ||claudus||Übersicht aller Übersetzungen
- hinkenclaudicāreclaudicāre
- wankenclaudicāreclaudicāre
- nachlässig seinclaudicāre figurativ, in übertragenem Sinnfigclaudicāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- amicitia claudicatdie Freundschaft wackeltamicitia claudicat
- in officio claudicarenachlässig sein in der Pflichterfüllungin officio claudicare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. claudicō 2. Person 2. claudicās 3. Person 3. claudicat | 1. Person 1. claudicāmus 2. Person 2. claudicātis 3. Person 3. claudicant |
| Futur | 1. Person 1. claudicābō 2. Person 2. claudicābis 3. Person 3. claudicābit | 1. Person 1. claudicābimus 2. Person 2. claudicābitis 3. Person 3. claudicābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. claudicābam 2. Person 2. claudicābās 3. Person 3. claudicābat | 1. Person 1. claudicābāmus 2. Person 2. claudicābātis 3. Person 3. claudicābant |
| Perfekt | 1. Person 1. claudicāvī 2. Person 2. claudicāvisti 3. Person 3. claudicāvit | 1. Person 1. claudicāvimus 2. Person 2. claudicāvistis 3. Person 3. claudicāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. claudicāverō 2. Person 2. claudicāveris 3. Person 3. claudicāverit | 1. Person 1. claudicāverimus 2. Person 2. claudicāveritis 3. Person 3. claudicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. claudicāveram 2. Person 2. claudicāverās 3. Person 3. claudicāverat | 1. Person 1. claudicāverāmus 2. Person 2. claudicāverātis 3. Person 3. claudicāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. claudicem 2. Person 2. claudicēs 3. Person 3. claudicet | 1. Person 1. claudicēmus 2. Person 2. claudicētis 3. Person 3. claudicent |
| Imperfekt | 1. Person 1. claudicārem 2. Person 2. claudicārēs 3. Person 3. claudicāret | 1. Person 1. claudicārēmus 2. Person 2. claudicārētis 3. Person 3. claudicārent |
| Perfekt | 1. Person 1. claudicāverim 2. Person 2. claudicāveris 3. Person 3. claudicāverit | 1. Person 1. claudicāverimus 2. Person 2. claudicāveritis 3. Person 3. claudicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. claudicāvissem 2. Person 2. claudicāvissēs 3. Person 3. claudicāvisset | 1. Person 1. claudicāvissēmus 2. Person 2. claudicāvissētis 3. Person 3. claudicāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | claudicā! | claudicāte! |
| Futur | 2. Person 2. claudicāto! 3. Person 3. claudicāto! | 2. Person 2. claudicātōte! 3. Person 3. claudicanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | claudicāre |
| Perfekt | claudicāvisse |
| Futur | claudicātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | claudicāns, claudicantis |
| Futur | claudicātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | claudicandī |
|---|---|
| Dativ | claudicandō |
| Akkusativ | ad claudicandum |
| Ablativ | claudicandō |
Supinum
| claudicātum |