circumvallare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- rings mit einem Wall umschließencircum-vallārecircum-vallāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumvallō 2. Person 2. circumvallās 3. Person 3. circumvallat | 1. Person 1. circumvallāmus 2. Person 2. circumvallātis 3. Person 3. circumvallant |
| Futur | 1. Person 1. circumvallābō 2. Person 2. circumvallābis 3. Person 3. circumvallābit | 1. Person 1. circumvallābimus 2. Person 2. circumvallābitis 3. Person 3. circumvallābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumvallābam 2. Person 2. circumvallābās 3. Person 3. circumvallābat | 1. Person 1. circumvallābāmus 2. Person 2. circumvallābātis 3. Person 3. circumvallābant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumvallāvī 2. Person 2. circumvallāvisti 3. Person 3. circumvallāvit | 1. Person 1. circumvallāvimus 2. Person 2. circumvallāvistis 3. Person 3. circumvallāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumvallāverō 2. Person 2. circumvallāveris 3. Person 3. circumvallāverit | 1. Person 1. circumvallāverimus 2. Person 2. circumvallāveritis 3. Person 3. circumvallāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumvallāveram 2. Person 2. circumvallāverās 3. Person 3. circumvallāverat | 1. Person 1. circumvallāverāmus 2. Person 2. circumvallāverātis 3. Person 3. circumvallāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumvallem 2. Person 2. circumvallēs 3. Person 3. circumvallet | 1. Person 1. circumvallēmus 2. Person 2. circumvallētis 3. Person 3. circumvallent |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumvallārem 2. Person 2. circumvallārēs 3. Person 3. circumvallāret | 1. Person 1. circumvallārēmus 2. Person 2. circumvallārētis 3. Person 3. circumvallārent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumvallāverim 2. Person 2. circumvallāveris 3. Person 3. circumvallāverit | 1. Person 1. circumvallāverimus 2. Person 2. circumvallāveritis 3. Person 3. circumvallāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumvallāvissem 2. Person 2. circumvallāvissēs 3. Person 3. circumvallāvisset | 1. Person 1. circumvallāvissēmus 2. Person 2. circumvallāvissētis 3. Person 3. circumvallāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumvallā! | circumvallāte! |
| Futur | 2. Person 2. circumvallāto! 3. Person 3. circumvallāto! | 2. Person 2. circumvallātōte! 3. Person 3. circumvallanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumvallāre |
| Perfekt | circumvallāvisse |
| Futur | circumvallātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumvallāns, circumvallantis |
| Futur | circumvallātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | circumvallandī |
|---|---|
| Dativ | circumvallandō |
| Akkusativ | ad circumvallandum |
| Ablativ | circumvallandō |
Supinum
| circumvallātum |