circumstruere
<struō, strūxī, strūctum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumstruō 2. Person 2. circumstruis 3. Person 3. circumstruit | 1. Person 1. circumstruimus 2. Person 2. circumstruitis 3. Person 3. circumstruunt |
Futur | 1. Person 1. circumstruam 2. Person 2. circumstrues 3. Person 3. circumstruet | 1. Person 1. circumstruemus 2. Person 2. circumstruetis 3. Person 3. circumstruent |
Imperfekt | 1. Person 1. circumstruebam 2. Person 2. circumstruebās 3. Person 3. circumstruebat | 1. Person 1. circumstruebāmus 2. Person 2. circumstruebātis 3. Person 3. circumstruebant |
Perfekt | 1. Person 1. circumstrūxī 2. Person 2. circumstrūxisti 3. Person 3. circumstrūxit | 1. Person 1. circumstrūximus 2. Person 2. circumstrūxistis 3. Person 3. circumstrūxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. circumstrūxerō 2. Person 2. circumstrūxeris 3. Person 3. circumstrūxerit | 1. Person 1. circumstrūxerimus 2. Person 2. circumstrūxeritis 3. Person 3. circumstrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumstrūxeram 2. Person 2. circumstrūxerās 3. Person 3. circumstrūxerat | 1. Person 1. circumstrūxerāmus 2. Person 2. circumstrūxerātis 3. Person 3. circumstrūxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumstruam 2. Person 2. circumstruās 3. Person 3. circumstruat | 1. Person 1. circumstruāmus 2. Person 2. circumstruātis 3. Person 3. circumstruant |
Imperfekt | 1. Person 1. circumstruerem 2. Person 2. circumstruerēs 3. Person 3. circumstrueret | 1. Person 1. circumstruerēmus 2. Person 2. circumstruerētis 3. Person 3. circumstruerent |
Perfekt | 1. Person 1. circumstrūxerim 2. Person 2. circumstrūxeris 3. Person 3. circumstrūxerit | 1. Person 1. circumstrūxerimus 2. Person 2. circumstrūxeritis 3. Person 3. circumstrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumstrūxissem 2. Person 2. circumstrūxissēs 3. Person 3. circumstrūxisset | 1. Person 1. circumstrūxissēmus 2. Person 2. circumstrūxissētis 3. Person 3. circumstrūxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | circumstrue! | circumstruite! |
Futur | 2. Person 2. circumstruito! 3. Person 3. circumstruito! | 2. Person 2. circumstruitōte! 3. Person 3. circumstruunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | circumstruere |
Perfekt | circumstrūxisse |
Futur | circumstrūctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | circumstruens, circumstruentis |
Futur | circumstrūctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | circumstruendī |
---|---|
Dativ | circumstruendō |
Akkusativ | ad circumstruendum |
Ablativ | circumstruendō |
Supinum
circumstrūctum |