circumsistere
<sistō, stitī/stetī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumsistō 2. Person 2. circumsistis 3. Person 3. circumsistit | 1. Person 1. circumsistimus 2. Person 2. circumsistitis 3. Person 3. circumsistunt |
| Futur | 1. Person 1. circumsistam 2. Person 2. circumsistes 3. Person 3. circumsistet | 1. Person 1. circumsistemus 2. Person 2. circumsistetis 3. Person 3. circumsistent |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumsistebam 2. Person 2. circumsistebās 3. Person 3. circumsistebat | 1. Person 1. circumsistebāmus 2. Person 2. circumsistebātis 3. Person 3. circumsistebant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumstetī 2. Person 2. circumstetisti 3. Person 3. circumstetit | 1. Person 1. circumstetimus 2. Person 2. circumstetistis 3. Person 3. circumstetērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumsteterō 2. Person 2. circumsteteris 3. Person 3. circumsteterit | 1. Person 1. circumsteterimus 2. Person 2. circumsteteritis 3. Person 3. circumsteterint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumsteteram 2. Person 2. circumsteterās 3. Person 3. circumsteterat | 1. Person 1. circumsteterāmus 2. Person 2. circumsteterātis 3. Person 3. circumsteterant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumsistam 2. Person 2. circumsistās 3. Person 3. circumsistat | 1. Person 1. circumsistāmus 2. Person 2. circumsistātis 3. Person 3. circumsistant |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumsisterem 2. Person 2. circumsisterēs 3. Person 3. circumsisteret | 1. Person 1. circumsisterēmus 2. Person 2. circumsisterētis 3. Person 3. circumsisterent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumsteterim 2. Person 2. circumsteteris 3. Person 3. circumsteterit | 1. Person 1. circumsteterimus 2. Person 2. circumsteteritis 3. Person 3. circumsteterint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumstetissem 2. Person 2. circumstetissēs 3. Person 3. circumstetisset | 1. Person 1. circumstetissēmus 2. Person 2. circumstetissētis 3. Person 3. circumstetissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumsiste! | circumsistite! |
| Futur | 2. Person 2. circumsistito! 3. Person 3. circumsistito! | 2. Person 2. circumsistitōte! 3. Person 3. circumsistunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumsistere |
| Perfekt | circumstetisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumsistens, circumsistentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | circumsistendī |
|---|---|
| Dativ | circumsistendō |
| Akkusativ | ad circumsistendum |
| Ablativ | circumsistendō |
Supinum
| - |