circumsilire
<siliō, siluī, - 4.> poetischpoet ||salire||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumsilīō 2. Person 2. circumsilīs 3. Person 3. circumsilīt | 1. Person 1. circumsilīmus 2. Person 2. circumsilītis 3. Person 3. circumsilīunt |
| Futur | 1. Person 1. circumsilīam 2. Person 2. circumsilīes 3. Person 3. circumsilīet | 1. Person 1. circumsilīemus 2. Person 2. circumsilīetis 3. Person 3. circumsilīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumsilīebam 2. Person 2. circumsilīebās 3. Person 3. circumsilīebat | 1. Person 1. circumsilīebāmus 2. Person 2. circumsilīebātis 3. Person 3. circumsilīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumsiluī 2. Person 2. circumsiluisti 3. Person 3. circumsiluit | 1. Person 1. circumsiluimus 2. Person 2. circumsiluistis 3. Person 3. circumsiluērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumsiluerō 2. Person 2. circumsilueris 3. Person 3. circumsiluerit | 1. Person 1. circumsiluerimus 2. Person 2. circumsilueritis 3. Person 3. circumsiluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumsilueram 2. Person 2. circumsiluerās 3. Person 3. circumsiluerat | 1. Person 1. circumsiluerāmus 2. Person 2. circumsiluerātis 3. Person 3. circumsiluerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumsilīam 2. Person 2. circumsilīās 3. Person 3. circumsilīat | 1. Person 1. circumsilīāmus 2. Person 2. circumsilīātis 3. Person 3. circumsilīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumsilīrem 2. Person 2. circumsilīrēs 3. Person 3. circumsilīret | 1. Person 1. circumsilīrēmus 2. Person 2. circumsilīrētis 3. Person 3. circumsilīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumsiluerim 2. Person 2. circumsilueris 3. Person 3. circumsiluerit | 1. Person 1. circumsiluerimus 2. Person 2. circumsilueritis 3. Person 3. circumsiluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumsiluissem 2. Person 2. circumsiluissēs 3. Person 3. circumsiluisset | 1. Person 1. circumsiluissēmus 2. Person 2. circumsiluissētis 3. Person 3. circumsiluissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumsilī! | circumsilīte! |
| Futur | 2. Person 2. circumsilīto! 3. Person 3. circumsilīto! | 2. Person 2. circumsilītōte! 3. Person 3. circumsilīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumsilīre |
| Perfekt | circumsiluisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumsilīens, circumsilīentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | circumsilīendī |
|---|---|
| Dativ | circumsilīendō |
| Akkusativ | ad circumsilīendum |
| Ablativ | circumsilīendō |
Supinum
| - |