circumsidere
<sīdō, sēdī, sessum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- umstellen, umzingelncircum-sīderecircum-sīdere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumsīdō 2. Person 2. circumsīdis 3. Person 3. circumsīdit | 1. Person 1. circumsīdimus 2. Person 2. circumsīditis 3. Person 3. circumsīdunt |
| Futur | 1. Person 1. circumsīdam 2. Person 2. circumsīdes 3. Person 3. circumsīdet | 1. Person 1. circumsīdemus 2. Person 2. circumsīdetis 3. Person 3. circumsīdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumsīdebam 2. Person 2. circumsīdebās 3. Person 3. circumsīdebat | 1. Person 1. circumsīdebāmus 2. Person 2. circumsīdebātis 3. Person 3. circumsīdebant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumsēdī 2. Person 2. circumsēdisti 3. Person 3. circumsēdit | 1. Person 1. circumsēdimus 2. Person 2. circumsēdistis 3. Person 3. circumsēdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumsēderō 2. Person 2. circumsēderis 3. Person 3. circumsēderit | 1. Person 1. circumsēderimus 2. Person 2. circumsēderitis 3. Person 3. circumsēderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumsēderam 2. Person 2. circumsēderās 3. Person 3. circumsēderat | 1. Person 1. circumsēderāmus 2. Person 2. circumsēderātis 3. Person 3. circumsēderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumsīdam 2. Person 2. circumsīdās 3. Person 3. circumsīdat | 1. Person 1. circumsīdāmus 2. Person 2. circumsīdātis 3. Person 3. circumsīdant |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumsīderem 2. Person 2. circumsīderēs 3. Person 3. circumsīderet | 1. Person 1. circumsīderēmus 2. Person 2. circumsīderētis 3. Person 3. circumsīderent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumsēderim 2. Person 2. circumsēderis 3. Person 3. circumsēderit | 1. Person 1. circumsēderimus 2. Person 2. circumsēderitis 3. Person 3. circumsēderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumsēdissem 2. Person 2. circumsēdissēs 3. Person 3. circumsēdisset | 1. Person 1. circumsēdissēmus 2. Person 2. circumsēdissētis 3. Person 3. circumsēdissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumsīde! | circumsīdite! |
| Futur | 2. Person 2. circumsīdito! 3. Person 3. circumsīdito! | 2. Person 2. circumsīditōte! 3. Person 3. circumsīdunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumsīdere |
| Perfekt | circumsēdisse |
| Futur | circumsessūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumsīdens, circumsīdentis |
| Futur | circumsessūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | circumsīdendī |
|---|---|
| Dativ | circumsīdendō |
| Akkusativ | ad circumsīdendum |
| Ablativ | circumsīdendō |
Supinum
| circumsessum |