circumsedere
<sedeō, sēdī, circum-sedere, sessum 2.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumsedēō 2. Person 2. circumsedēs 3. Person 3. circumsedēt | 1. Person 1. circumsedēmus 2. Person 2. circumsedētis 3. Person 3. circumsedēnt |
Futur | 1. Person 1. circumsedēbō 2. Person 2. circumsedēbis 3. Person 3. circumsedēbit | 1. Person 1. circumsedēbimus 2. Person 2. circumsedēbitis 3. Person 3. circumsedēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. circumsedēbam 2. Person 2. circumsedēbās 3. Person 3. circumsedēbat | 1. Person 1. circumsedēbāmus 2. Person 2. circumsedēbātis 3. Person 3. circumsedēbant |
Perfekt | 1. Person 1. circumsēdī 2. Person 2. circumsēdisti 3. Person 3. circumsēdit | 1. Person 1. circumsēdimus 2. Person 2. circumsēdistis 3. Person 3. circumsēdērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. circumsēderō 2. Person 2. circumsēderis 3. Person 3. circumsēderit | 1. Person 1. circumsēderimus 2. Person 2. circumsēderitis 3. Person 3. circumsēderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumsēderam 2. Person 2. circumsēderās 3. Person 3. circumsēderat | 1. Person 1. circumsēderāmus 2. Person 2. circumsēderātis 3. Person 3. circumsēderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumsedēam 2. Person 2. circumsedēās 3. Person 3. circumsedēat | 1. Person 1. circumsedēāmus 2. Person 2. circumsedēātis 3. Person 3. circumsedēant |
Imperfekt | 1. Person 1. circumsedērem 2. Person 2. circumsedērēs 3. Person 3. circumsedēret | 1. Person 1. circumsedērēmus 2. Person 2. circumsedērētis 3. Person 3. circumsedērent |
Perfekt | 1. Person 1. circumsēderim 2. Person 2. circumsēderis 3. Person 3. circumsēderit | 1. Person 1. circumsēderimus 2. Person 2. circumsēderitis 3. Person 3. circumsēderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumsēdissem 2. Person 2. circumsēdissēs 3. Person 3. circumsēdisset | 1. Person 1. circumsēdissēmus 2. Person 2. circumsēdissētis 3. Person 3. circumsēdissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | circumsedē! | circumsedēte! |
Futur | 2. Person 2. circumsedēto! 3. Person 3. circumsedēto! | 2. Person 2. circumsedētōte! 3. Person 3. circumsedēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | circumsedēre |
Perfekt | circumsedisse |
Futur | circumsessūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | circumsedēns, circumsedēntis |
Futur | circumsessūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | circumsedēndī |
---|---|
Dativ | circumsedēndō |
Akkusativ | ad circumsedēndum |
Ablativ | circumsedēndō |
Supinum
circumsessum |