circummittere
<mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circummittō 2. Person 2. circummittis 3. Person 3. circummittit | 1. Person 1. circummittimus 2. Person 2. circummittitis 3. Person 3. circummittunt |
Futur | 1. Person 1. circummittam 2. Person 2. circummittes 3. Person 3. circummittet | 1. Person 1. circummittemus 2. Person 2. circummittetis 3. Person 3. circummittent |
Imperfekt | 1. Person 1. circummittebam 2. Person 2. circummittebās 3. Person 3. circummittebat | 1. Person 1. circummittebāmus 2. Person 2. circummittebātis 3. Person 3. circummittebant |
Perfekt | 1. Person 1. circummīsī 2. Person 2. circummīsisti 3. Person 3. circummīsit | 1. Person 1. circummīsimus 2. Person 2. circummīsistis 3. Person 3. circummīsērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. circummīserō 2. Person 2. circummīseris 3. Person 3. circummīserit | 1. Person 1. circummīserimus 2. Person 2. circummīseritis 3. Person 3. circummīserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circummīseram 2. Person 2. circummīserās 3. Person 3. circummīserat | 1. Person 1. circummīserāmus 2. Person 2. circummīserātis 3. Person 3. circummīserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circummittam 2. Person 2. circummittās 3. Person 3. circummittat | 1. Person 1. circummittāmus 2. Person 2. circummittātis 3. Person 3. circummittant |
Imperfekt | 1. Person 1. circummitterem 2. Person 2. circummitterēs 3. Person 3. circummitteret | 1. Person 1. circummitterēmus 2. Person 2. circummitterētis 3. Person 3. circummitterent |
Perfekt | 1. Person 1. circummīserim 2. Person 2. circummīseris 3. Person 3. circummīserit | 1. Person 1. circummīserimus 2. Person 2. circummīseritis 3. Person 3. circummīserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circummīsissem 2. Person 2. circummīsissēs 3. Person 3. circummīsisset | 1. Person 1. circummīsissēmus 2. Person 2. circummīsissētis 3. Person 3. circummīsissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | circummitte! | circummittite! |
Futur | 2. Person 2. circummittito! 3. Person 3. circummittito! | 2. Person 2. circummittitōte! 3. Person 3. circummittunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | circummittere |
Perfekt | circummīsisse |
Futur | circummissūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | circummittens, circummittentis |
Futur | circummissūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | circummittendī |
---|---|
Dativ | circummittendō |
Akkusativ | ad circummittendum |
Ablativ | circummittendō |
Supinum
circummissum |