circummittere
<mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circummittō 2. Person 2. circummittis 3. Person 3. circummittit | 1. Person 1. circummittimus 2. Person 2. circummittitis 3. Person 3. circummittunt |
| Futur | 1. Person 1. circummittam 2. Person 2. circummittes 3. Person 3. circummittet | 1. Person 1. circummittemus 2. Person 2. circummittetis 3. Person 3. circummittent |
| Imperfekt | 1. Person 1. circummittebam 2. Person 2. circummittebās 3. Person 3. circummittebat | 1. Person 1. circummittebāmus 2. Person 2. circummittebātis 3. Person 3. circummittebant |
| Perfekt | 1. Person 1. circummīsī 2. Person 2. circummīsisti 3. Person 3. circummīsit | 1. Person 1. circummīsimus 2. Person 2. circummīsistis 3. Person 3. circummīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circummīserō 2. Person 2. circummīseris 3. Person 3. circummīserit | 1. Person 1. circummīserimus 2. Person 2. circummīseritis 3. Person 3. circummīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circummīseram 2. Person 2. circummīserās 3. Person 3. circummīserat | 1. Person 1. circummīserāmus 2. Person 2. circummīserātis 3. Person 3. circummīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circummittam 2. Person 2. circummittās 3. Person 3. circummittat | 1. Person 1. circummittāmus 2. Person 2. circummittātis 3. Person 3. circummittant |
| Imperfekt | 1. Person 1. circummitterem 2. Person 2. circummitterēs 3. Person 3. circummitteret | 1. Person 1. circummitterēmus 2. Person 2. circummitterētis 3. Person 3. circummitterent |
| Perfekt | 1. Person 1. circummīserim 2. Person 2. circummīseris 3. Person 3. circummīserit | 1. Person 1. circummīserimus 2. Person 2. circummīseritis 3. Person 3. circummīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circummīsissem 2. Person 2. circummīsissēs 3. Person 3. circummīsisset | 1. Person 1. circummīsissēmus 2. Person 2. circummīsissētis 3. Person 3. circummīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circummitte! | circummittite! |
| Futur | 2. Person 2. circummittito! 3. Person 3. circummittito! | 2. Person 2. circummittitōte! 3. Person 3. circummittunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circummittere |
| Perfekt | circummīsisse |
| Futur | circummissūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circummittens, circummittentis |
| Futur | circummissūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | circummittendī |
|---|---|
| Dativ | circummittendō |
| Akkusativ | ad circummittendum |
| Ablativ | circummittendō |
Supinum
| circummissum |