circumligare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumligō 2. Person 2. circumligās 3. Person 3. circumligat | 1. Person 1. circumligāmus 2. Person 2. circumligātis 3. Person 3. circumligant |
Futur | 1. Person 1. circumligābō 2. Person 2. circumligābis 3. Person 3. circumligābit | 1. Person 1. circumligābimus 2. Person 2. circumligābitis 3. Person 3. circumligābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. circumligābam 2. Person 2. circumligābās 3. Person 3. circumligābat | 1. Person 1. circumligābāmus 2. Person 2. circumligābātis 3. Person 3. circumligābant |
Perfekt | 1. Person 1. circumligāvī 2. Person 2. circumligāvisti 3. Person 3. circumligāvit | 1. Person 1. circumligāvimus 2. Person 2. circumligāvistis 3. Person 3. circumligāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. circumligāverō 2. Person 2. circumligāveris 3. Person 3. circumligāverit | 1. Person 1. circumligāverimus 2. Person 2. circumligāveritis 3. Person 3. circumligāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumligāveram 2. Person 2. circumligāverās 3. Person 3. circumligāverat | 1. Person 1. circumligāverāmus 2. Person 2. circumligāverātis 3. Person 3. circumligāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumligem 2. Person 2. circumligēs 3. Person 3. circumliget | 1. Person 1. circumligēmus 2. Person 2. circumligētis 3. Person 3. circumligent |
Imperfekt | 1. Person 1. circumligārem 2. Person 2. circumligārēs 3. Person 3. circumligāret | 1. Person 1. circumligārēmus 2. Person 2. circumligārētis 3. Person 3. circumligārent |
Perfekt | 1. Person 1. circumligāverim 2. Person 2. circumligāveris 3. Person 3. circumligāverit | 1. Person 1. circumligāverimus 2. Person 2. circumligāveritis 3. Person 3. circumligāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumligāvissem 2. Person 2. circumligāvissēs 3. Person 3. circumligāvisset | 1. Person 1. circumligāvissēmus 2. Person 2. circumligāvissētis 3. Person 3. circumligāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | circumligā! | circumligāte! |
Futur | 2. Person 2. circumligāto! 3. Person 3. circumligāto! | 2. Person 2. circumligātōte! 3. Person 3. circumliganto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | circumligāre |
Perfekt | circumligāvisse |
Futur | circumligātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | circumligāns, circumligantis |
Futur | circumligātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | circumligandī |
---|---|
Dativ | circumligandō |
Akkusativ | ad circumligandum |
Ablativ | circumligandō |
Supinum
circumligātum |