circumfremere
<ō, uī, - 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumfremō 2. Person 2. circumfremis 3. Person 3. circumfremit | 1. Person 1. circumfremimus 2. Person 2. circumfremitis 3. Person 3. circumfremunt |
| Futur | 1. Person 1. circumfremam 2. Person 2. circumfremes 3. Person 3. circumfremet | 1. Person 1. circumfrememus 2. Person 2. circumfremetis 3. Person 3. circumfrement |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumfremebam 2. Person 2. circumfremebās 3. Person 3. circumfremebat | 1. Person 1. circumfremebāmus 2. Person 2. circumfremebātis 3. Person 3. circumfremebant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumfremī 2. Person 2. circumfremisti 3. Person 3. circumfremit | 1. Person 1. circumfremimus 2. Person 2. circumfremistis 3. Person 3. circumfremērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumfremerō 2. Person 2. circumfremeris 3. Person 3. circumfremerit | 1. Person 1. circumfremerimus 2. Person 2. circumfremeritis 3. Person 3. circumfremerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfremeram 2. Person 2. circumfremerās 3. Person 3. circumfremerat | 1. Person 1. circumfremerāmus 2. Person 2. circumfremerātis 3. Person 3. circumfremerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumfremam 2. Person 2. circumfremās 3. Person 3. circumfremat | 1. Person 1. circumfremāmus 2. Person 2. circumfremātis 3. Person 3. circumfremant |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumfremerem 2. Person 2. circumfremerēs 3. Person 3. circumfremeret | 1. Person 1. circumfremerēmus 2. Person 2. circumfremerētis 3. Person 3. circumfremerent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumfremerim 2. Person 2. circumfremeris 3. Person 3. circumfremerit | 1. Person 1. circumfremerimus 2. Person 2. circumfremeritis 3. Person 3. circumfremerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfremissem 2. Person 2. circumfremissēs 3. Person 3. circumfremisset | 1. Person 1. circumfremissēmus 2. Person 2. circumfremissētis 3. Person 3. circumfremissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumfreme! | circumfremite! |
| Futur | 2. Person 2. circumfremito! 3. Person 3. circumfremito! | 2. Person 2. circumfremitōte! 3. Person 3. circumfremunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumfremere |
| Perfekt | circumfremisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumfremens, circumfrementis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | circumfremendī |
|---|---|
| Dativ | circumfremendō |
| Akkusativ | ad circumfremendum |
| Ablativ | circumfremendō |
Supinum
| - |