circumfodere
<fodiō, fōdī, fossum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- rings umgrabencircum-foderecircum-fodere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumfodiō 2. Person 2. circumfodis 3. Person 3. circumfodit | 1. Person 1. circumfodimus 2. Person 2. circumfoditis 3. Person 3. circumfodiunt |
| Futur | 1. Person 1. circumfodiam 2. Person 2. circumfodiēs 3. Person 3. circumfodiet | 1. Person 1. circumfodiēmus 2. Person 2. circumfodiētis 3. Person 3. circumfodient |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumfodiēbam 2. Person 2. circumfodiēbās 3. Person 3. circumfodiēbat | 1. Person 1. circumfodiēbāmus 2. Person 2. circumfodiēbātis 3. Person 3. circumfodiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumfōdī 2. Person 2. circumfōdīsti 3. Person 3. circumfōdit | 1. Person 1. circumfōdimus 2. Person 2. circumfōdīstis 3. Person 3. circumfōdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumfōderō 2. Person 2. circumfōderis 3. Person 3. circumfōderit | 1. Person 1. circumfōderimus 2. Person 2. circumfōderitis 3. Person 3. circumfōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfōderam 2. Person 2. circumfōderās 3. Person 3. circumfōderat | 1. Person 1. circumfōderāmus 2. Person 2. circumfōderātis 3. Person 3. circumfōderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumfodiam 2. Person 2. circumfodiās 3. Person 3. circumfodiat | 1. Person 1. circumfodiāmus 2. Person 2. circumfodiātis 3. Person 3. circumfodiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumfoderem 2. Person 2. circumfoderēs 3. Person 3. circumfoderet | 1. Person 1. circumfoderēmus 2. Person 2. circumfoderētis 3. Person 3. circumfoderent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumfōderim 2. Person 2. circumfōderis 3. Person 3. circumfōderit | 1. Person 1. circumfōderimus 2. Person 2. circumfōderitis 3. Person 3. circumfōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfōdīssem 2. Person 2. circumfōdīssēs 3. Person 3. circumfōdīsset | 1. Person 1. circumfōdissēmus 2. Person 2. circumfōdissētis 3. Person 3. circumfōdīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumfode! | circumfodite! |
| Futur | 2. Person 2. circumfodito! 3. Person 3. circumfodito! | 2. Person 2. circumfoditōte! 3. Person 3. circumfodiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumfodere |
| Perfekt | circumfōdīsse |
| Futur | circumfossūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumfodiēns, circumfodiēntis |
| Futur | circumfossūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | circumfodiēndī |
|---|---|
| Dativ | circumfodiēndō |
| Akkusativ | ad circumfodiēndum |
| Ablativ | circumfodiēndō |
Supinum
| circumfossum |