Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumarō 2. Person 2. circumarās 3. Person 3. circumarat | 1. Person 1. circumarāmus 2. Person 2. circumarātis 3. Person 3. circumarant |
| Futur | 1. Person 1. circumarābō 2. Person 2. circumarābis 3. Person 3. circumarābit | 1. Person 1. circumarābimus 2. Person 2. circumarābitis 3. Person 3. circumarābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumarābam 2. Person 2. circumarābās 3. Person 3. circumarābat | 1. Person 1. circumarābāmus 2. Person 2. circumarābātis 3. Person 3. circumarābant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumarāvī 2. Person 2. circumarāvisti 3. Person 3. circumarāvit | 1. Person 1. circumarāvimus 2. Person 2. circumarāvistis 3. Person 3. circumarāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumarāverō 2. Person 2. circumarāveris 3. Person 3. circumarāverit | 1. Person 1. circumarāverimus 2. Person 2. circumarāveritis 3. Person 3. circumarāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumarāveram 2. Person 2. circumarāverās 3. Person 3. circumarāverat | 1. Person 1. circumarāverāmus 2. Person 2. circumarāverātis 3. Person 3. circumarāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumarem 2. Person 2. circumarēs 3. Person 3. circumaret | 1. Person 1. circumarēmus 2. Person 2. circumarētis 3. Person 3. circumarent |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumarārem 2. Person 2. circumarārēs 3. Person 3. circumarāret | 1. Person 1. circumarārēmus 2. Person 2. circumarārētis 3. Person 3. circumarārent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumarāverim 2. Person 2. circumarāveris 3. Person 3. circumarāverit | 1. Person 1. circumarāverimus 2. Person 2. circumarāveritis 3. Person 3. circumarāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumarāvissem 2. Person 2. circumarāvissēs 3. Person 3. circumarāvisset | 1. Person 1. circumarāvissēmus 2. Person 2. circumarāvissētis 3. Person 3. circumarāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumarā! | circumarāte! |
| Futur | 2. Person 2. circumarāto! 3. Person 3. circumarāto! | 2. Person 2. circumarātōte! 3. Person 3. circumaranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumarāre |
| Perfekt | circumarāvisse |
| Futur | circumarātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumarāns, circumarantis |
| Futur | circumarātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | circumarandī |
|---|---|
| Dativ | circumarandō |
| Akkusativ | ad circumarandum |
| Ablativ | circumarandō |
Supinum
| circumarātum |