castrare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- ausschneiden, lichtencastrārecastrāre
- libellos castrareM. Valerius Martialis Mart. poetischpoetBücher von Zoten reinigenlibellos castrareM. Valerius Martialis Mart. poetischpoet
- entkräften, schwächencastrāre figurativ, in übertragenem Sinnfigcastrāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. castrō 2. Person 2. castrās 3. Person 3. castrat | 1. Person 1. castrāmus 2. Person 2. castrātis 3. Person 3. castrant |
Futur | 1. Person 1. castrābō 2. Person 2. castrābis 3. Person 3. castrābit | 1. Person 1. castrābimus 2. Person 2. castrābitis 3. Person 3. castrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. castrābam 2. Person 2. castrābās 3. Person 3. castrābat | 1. Person 1. castrābāmus 2. Person 2. castrābātis 3. Person 3. castrābant |
Perfekt | 1. Person 1. castrāvī 2. Person 2. castrāvisti 3. Person 3. castrāvit | 1. Person 1. castrāvimus 2. Person 2. castrāvistis 3. Person 3. castrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. castrāverō 2. Person 2. castrāveris 3. Person 3. castrāverit | 1. Person 1. castrāverimus 2. Person 2. castrāveritis 3. Person 3. castrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. castrāveram 2. Person 2. castrāverās 3. Person 3. castrāverat | 1. Person 1. castrāverāmus 2. Person 2. castrāverātis 3. Person 3. castrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. castrem 2. Person 2. castrēs 3. Person 3. castret | 1. Person 1. castrēmus 2. Person 2. castrētis 3. Person 3. castrent |
Imperfekt | 1. Person 1. castrārem 2. Person 2. castrārēs 3. Person 3. castrāret | 1. Person 1. castrārēmus 2. Person 2. castrārētis 3. Person 3. castrārent |
Perfekt | 1. Person 1. castrāverim 2. Person 2. castrāveris 3. Person 3. castrāverit | 1. Person 1. castrāverimus 2. Person 2. castrāveritis 3. Person 3. castrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. castrāvissem 2. Person 2. castrāvissēs 3. Person 3. castrāvisset | 1. Person 1. castrāvissēmus 2. Person 2. castrāvissētis 3. Person 3. castrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | castrā! | castrāte! |
Futur | 2. Person 2. castrāto! 3. Person 3. castrāto! | 2. Person 2. castrātōte! 3. Person 3. castranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | castrāre |
Perfekt | castrāvisse |
Futur | castrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | castrāns, castrantis |
Futur | castrātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | castrandī |
---|---|
Dativ | castrandō |
Akkusativ | ad castrandum |
Ablativ | castrandō |
Supinum
castrātum |