carnificare
<ō, āvī, ātum 1.> ||carnifex|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- in Stücke hauen, köpfen, hinrichtencarnificārecarnificāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. carnificō 2. Person 2. carnificās 3. Person 3. carnificat | 1. Person 1. carnificāmus 2. Person 2. carnificātis 3. Person 3. carnificant |
Futur | 1. Person 1. carnificābō 2. Person 2. carnificābis 3. Person 3. carnificābit | 1. Person 1. carnificābimus 2. Person 2. carnificābitis 3. Person 3. carnificābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. carnificābam 2. Person 2. carnificābās 3. Person 3. carnificābat | 1. Person 1. carnificābāmus 2. Person 2. carnificābātis 3. Person 3. carnificābant |
Perfekt | 1. Person 1. carnificāvī 2. Person 2. carnificāvisti 3. Person 3. carnificāvit | 1. Person 1. carnificāvimus 2. Person 2. carnificāvistis 3. Person 3. carnificāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. carnificāverō 2. Person 2. carnificāveris 3. Person 3. carnificāverit | 1. Person 1. carnificāverimus 2. Person 2. carnificāveritis 3. Person 3. carnificāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. carnificāveram 2. Person 2. carnificāverās 3. Person 3. carnificāverat | 1. Person 1. carnificāverāmus 2. Person 2. carnificāverātis 3. Person 3. carnificāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. carnificem 2. Person 2. carnificēs 3. Person 3. carnificet | 1. Person 1. carnificēmus 2. Person 2. carnificētis 3. Person 3. carnificent |
Imperfekt | 1. Person 1. carnificārem 2. Person 2. carnificārēs 3. Person 3. carnificāret | 1. Person 1. carnificārēmus 2. Person 2. carnificārētis 3. Person 3. carnificārent |
Perfekt | 1. Person 1. carnificāverim 2. Person 2. carnificāveris 3. Person 3. carnificāverit | 1. Person 1. carnificāverimus 2. Person 2. carnificāveritis 3. Person 3. carnificāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. carnificāvissem 2. Person 2. carnificāvissēs 3. Person 3. carnificāvisset | 1. Person 1. carnificāvissēmus 2. Person 2. carnificāvissētis 3. Person 3. carnificāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | carnificā! | carnificāte! |
Futur | 2. Person 2. carnificāto! 3. Person 3. carnificāto! | 2. Person 2. carnificātōte! 3. Person 3. carnificanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | carnificāre |
Perfekt | carnificāvisse |
Futur | carnificātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | carnificāns, carnificantis |
Futur | carnificātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | carnificandī |
---|---|
Dativ | carnificandō |
Akkusativ | ad carnificandum |
Ablativ | carnificandō |
Supinum
carnificātum |