caecutire
<iō, caecutire, - 4.> ||caecus||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. caecutīō 2. Person 2. caecutīs 3. Person 3. caecutīt | 1. Person 1. caecutīmus 2. Person 2. caecutītis 3. Person 3. caecutīunt |
| Futur | 1. Person 1. caecutīam 2. Person 2. caecutīes 3. Person 3. caecutīet | 1. Person 1. caecutīemus 2. Person 2. caecutīetis 3. Person 3. caecutīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. caecutīebam 2. Person 2. caecutīebās 3. Person 3. caecutīebat | 1. Person 1. caecutīebāmus 2. Person 2. caecutīebātis 3. Person 3. caecutīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. caecutīam 2. Person 2. caecutīās 3. Person 3. caecutīat | 1. Person 1. caecutīāmus 2. Person 2. caecutīātis 3. Person 3. caecutīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. caecutīrem 2. Person 2. caecutīrēs 3. Person 3. caecutīret | 1. Person 1. caecutīrēmus 2. Person 2. caecutīrētis 3. Person 3. caecutīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | caecutī! | caecutīte! |
| Futur | 2. Person 2. caecutīto! 3. Person 3. caecutīto! | 2. Person 2. caecutītōte! 3. Person 3. caecutīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | caecutīre |
| Perfekt | - |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | caecutīens, caecutīentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | caecutīendī |
|---|---|
| Dativ | caecutīendō |
| Akkusativ | ad caecutīendum |
| Ablativ | caecutīendō |
Supinum
| - |