blatire
<iō, blatire, - 4.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. blatīō 2. Person 2. blatīs 3. Person 3. blatīt | 1. Person 1. blatīmus 2. Person 2. blatītis 3. Person 3. blatiūnt |
Futur | 1. Person 1. blatīam 2. Person 2. blatīes 3. Person 3. blatīet | 1. Person 1. blatīemus 2. Person 2. blatīetis 3. Person 3. blatīent |
Imperfekt | 1. Person 1. blatīebam 2. Person 2. blatīebās 3. Person 3. blatīebat | 1. Person 1. blatīebāmus 2. Person 2. blatīebātis 3. Person 3. blatīebant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. blatīam 2. Person 2. blatīās 3. Person 3. blatīat | 1. Person 1. blatīāmus 2. Person 2. blatīātis 3. Person 3. blatīant |
Imperfekt | 1. Person 1. blatīrem 2. Person 2. blatīrēs 3. Person 3. blatīret | 1. Person 1. blatīrēmus 2. Person 2. blatīrētis 3. Person 3. blatīrent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | blatī! | blatīte! |
Futur | 2. Person 2. blatīto! 3. Person 3. blatīto! | 2. Person 2. blatītōte! 3. Person 3. blatīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | blatīre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | blatīens, blatīentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | blatīendī |
---|---|
Dativ | blatīendō |
Akkusativ | ad blatīendum |
Ablativ | blatīendō |
Supinum
- |